اثر افزودن سلنیوم آلی بر خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی پرورش یافته تحت تنش تراکم

در این آزمایش اثر افزودن مکمل سلنومتیونین بر خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در تراکم بالای پرورش بررسی شد. تعداد ۲۱۶ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح فاکتوریل ۲ × ۲ به ۴ تیمار و ۴ تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل ۱ - تیمار شاهد با ۹ جوجه در هر واحد آزمایشی و بدون سلنومتیونین، ۲ - تیمار با ۱۸ جوجه در هر واحد آزمایشی و بدون سلنومتیونین، ۳ - تیمار با جیره حاوی سلنومتیونین ( ۴ / ۰ میلیگرم در کیلوگرم) و ۹ جوجه در هر واحد آزمایشی و ۴ - تیمار با جیره حاوی سلنومتیونین ( ۴ / ۰ میلیگرم در کیلوگرم) و ۱۸ جوجه در هر واحد آزمایشی بودند. نتایج نشان داد که اثر تراکم گله بر وزن نسبی لاشه، سینه و ران معنی دار بود و با افزایش تراکم، وزن نسبی لاشه و سینه جوجه های گوشتی کاهش یافت ( ۰۵ / ۰ > p). اثر تراکم گله بر وزن نسبی ران و اندامهای داخلی نظیر کبد، بورس، طحال و چربی بطنی معنی دار نبود. اثر افزودن سلنومتیونین بر وزن نسبی لاشه و سینه معنی دار بود و منجر به افزایش آن شد ( ۰۵ / ۰ > p). اثر متقابل تیمارها بر خصوصیات لاشه معنی دار نبود. با توجه به بهبود وزن نسبی لاشه و سینه توسط سلنومتیونین می توان نتیجه گرفت که سلنومتیونین توانایی خوبی در پیشگیری از تاثیرات منفی تنش تراکم بر کاهش وزن نسبی لاشه و سینه جوجه های گوشتی دارد.

کلیدواژه ها:

سلنومتیونین ، وزن نسبی ، لاشه ، تراکم ، جوجه گوشتی