ارزیابی تناسب اراضی برای جو دیم با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و GIS در بخشی از دشت قزوین

هدف از این تحقیق، ارزیابی تناسب اراضی برای جو دیم در قسمتی از دشت قزوین به مساحت ۱۷۰۰۰ هکتار با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و GIS می باشد. بر اساس مطالعه ۲۳ پروفیل خاک، تفسیر عکس های هوایی ۱/۴۰۰۰۰ منطقه، همچنین در نظر گرفتن خصوصیات موفولوژی خاک ها ۱۶ واحد خاک در منطقه مشخص گردید. و ارزیابی تناسب اراضی در این واحدها صورت گرفت. بدین منظور، نه معیار شامل درصد آهک، درصد کربن آلی، درصد سنگریزه سطحی، عمق خاک، بافت خاک، ACEC، pH، شیب و اقلیم که در رشد جو دیم موثر بودند انتخاب و بعد از آن به مقایسه معیارها در غالب ماتریس تصمیم پرداخته شد. نتایج نشانداد که حداکثر شاخص اراضی در واحد ۱۱ به میزان ۶۳ و حداقل شاخص به میزان ۳۵ در واحد چهار بود. همچنین بیشترین و کمترین وزن به ترتیب متعلق به معیار شیب و اقلیم بود.

کلیدواژه ها:

سلسله مراتبی ، شاخص اراضی ، عکس های هوایی ، معیار