بررسی نقش پلیس محله محور بر میزان جرایم استان گلستان با تاکید بر نقش شرکت های خدمات انتظامی

هدف اصلی مقاله، شناسایی میزان کاهش وقوع جرایم بواسطه استقرار پلیس محله محور در محلات، پاساژ ها، سازمان ها و شرکت ها بوده که بواسطه شناخت این هدف می توان میزان موفقیت این شرکت ها را ارزیابی نمود. بدین منظور از نظریات ساختی کارکردی پارسونز، نظریه بی سازمانی اجتماعی و کنترل اجتماعی به عنوان چارچوب تئوریک استفاده شد. روش تحقیق، پیمایشی است. شیوه نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران ۳۵۸ نفر می باشد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه محقق ساخته است. روش تجزیه و تحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS است. پرسشنامه دارای اعتبار صوری بوده و مقدار آلفای متغیرهای رضایت از شرکت های خدمات انتظامی(۰.۸۵۸) و میزان جرایم(۰.۷۱۲) است.که در حد بسیار بالایی است و از پایایی مناسبی برخوردار می باشد. نتایج آزمون نشان می دهد که میانگین جرایم در قبل و بعد از اجرای طرح پلیس محله محور برابر با ۳.۹۹ و ۲.۳۴ است. بین مدت زمان استقرار پلیس محله محور و میزان رضایتمندی از پلیس محله محور با میزان جرایم رابطه منفی و معکوس وجود دارد. به طوری که هرچه میزان رضایت از پلیس محله محور بیشتر باشد، میزان جرایم کمتر می شود. و برعکس هر چه رضایت از پلیس محله محور کمتر شود، میزان جرایم افزایش می یابد. حدود ۳۴.۶ درصد از تغییرات میزان جرایم توسط متغیرهای مدت زمان استقرار پلیس محله محور و میزان رضایتمندی تبیین شده و بالاترین تاثیر را رضایت از پلیس محله محور دارد.

کلیدواژه ها:

crime rate ، security service institutions ، satisfaction with neighborhood police services ، and security