پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس بافت اجتماعی کلاس با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان بر اساس بافت اجتماعی کلاس با میانجی­گری مشارکت رفتاری و عاطفی دانش­آموزان متوسطه دوره اول شهرستان میامی در سال تحصیلی ۹۸- ۱۳۹۷ بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده­ها از نوع پژوهش­های توصیفی-همبستگی محسوب می­شود. دانش­آموزان متوسطه دوره اول شهرستان میامی (۶۴۱ نفر) در سال تحصیلی ۹۸- ۱۳۹۷ جامعه آماری پژوهش بودند. شرکت کنندگان ۲۴۰ نفر از دانش­آموزان (۱۳۰ نفر دانش آموز دختر، ۱۱۰ نفر دانش آموز پسر) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند. همه آن ها پرسشنامه­های مشارکت عاطفی و رفتاری تحصیلی، حمایت معلم و همکلاسی و فرسودگی تحصیلی را تکمیل کردند. داده ها با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته ها نشان داد حمایت همکلاسی، حمایت معلم، مشارکت رفتاری و عاطفی اثر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دارند. حمایت معلم با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی اثر غیر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان دارد. همچنین، حمایت هم­کلاسی با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی اثر غیر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان دارد. هرچند فشارهای موجود در مدرسه و محیط زندگی باعث ایجاد فرسودگی تحصیلی در دانش­آموزان می شود، ولی عواملی مانند حمایت معلم و هم­کلاسی­ها و همچنین، مشارکت رفتاری و عاطفی تا حد زیادی می توانند فرسودگی تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

بافت اجتماعی کلاس ، فرسودگی تحصیلی دانش آموزان ، مشارکت رفتاری و عاطفی