اثربخشی آموزش درس پژوهی و تاثیر آن بر پذیرش نوآوری آموزشی و توانمند سازی معلمان پایه چهارم ابتدایی شهرستان سرچهان

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش درس پژوهی بر پذیرش نوآوری آموزشی و توانمند سازی روانشناختی معلمان پایه چهارم ابتدایی شهرستان سرچهان بود. این پژوهش کاربردی بوده و از روش شبه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل تمام معلمان کلاس چهارم ابتدایی پسرانه می باشد و از بین آنها ۱۵ معلم به صورت تصادفی ساده انتخاب شد و در گروه آزمایش قرار گرفت. برای گروه گواه و کنترل نیز ۱۵ نفر از معلمینی که گرایش به حضور در کارگاه درس پژوهی ندارند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از انتخاب نمونه، پیش آزمون روی معلمان گروه آزمایش و کنترل اجرا شد و پس از اجرای درس پژوهی نیز پس آزمون انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پذیرش نوآوری های آموزشی علیجانی (۱۳۹۲) و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۵) استفاده شد. برای بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ حداقل یکی از مولفه های توانمندسازی روانشناختی و پذیرش نوآوری آموزشی تفاوت معنادار وجود دارد، مقدار F برای خرده مولفه ی شایستگی ۶۸۲/۲۳، خودمختاری ۶۷۶/۱۴، تاثیرگذاری ۹۵۲/۱۹، معنی دار بودن ۰۶۳/۱۱، اعتماد ۳۹۱/۱۰ و نمره ی کل توانمندسازی روانشناختی ۵۴۵/۳۸ به دست آمد که در سطح ۰۵/۰ > p معنادار است و می توان گفت که آموزش درس پژوهی بر مولفه های توانمندسازی روانشناختی معلمان پایه ی چهارم در درس ریاضی تاثیر دارد. مقدار F برای مولفه ی پذیرش نوآوری آموزشی۴۰۱/۱۰۷ به دست آمد که در سطح ۰۵/۰ > p معنادار است. بنابراین می توان گفت که آموزش درس پژوهی بر مولفه های پذیرش نوآوری آموزشی معلمان پایه ی چهارم در درس ریاضی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درس پژوهی ، توانمندی روانشناختی ، پذیرش نوآوری آموزشی ، معلمان.