مدل مفهومی حرفه ای گرایی در آموزش پزشکان مبتنی بر گفتمان کارورزان، پرستاران و بیماران

مقدمه: بررسی نقادانه حرفه ای گرایی پزشکی منجر به باز شدن بستر این گفتمان می شود. این مطالعه با هدف طراحی مدل مفهومی حرفه ای گرایی در آموزش پزشکان مبتنی برگفتمان کارورزان، پرستاران و بیماران انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی به روش تحلیل گفتمان یورگنسن (Jorgensen) بود. مشارکت کنندگان شامل کارورزان پزشکی، پرستاران و بیماران در بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی اصفهان و آزاد نجف آباد بودند. ابزار گرد آوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش سنتزپژوهی منابع و مقالات مرتبط بود. روش نمونه گیری هدف مند و جمع آوری داده ها در دو بخش تحلیل گفتمان و سنتزپژوهی تا اشباع داده ادامه یافت. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از کدگذاری باز صورت گرفت. از گفتمان کارورزان، پرستاران، بیماران و سنتز مقالات زیر مدل­هایی حاصل شد و در نهایت مدل مفهومی حرفه ای گرایی استخراج شد. ارزیابی اعتبار پژوهش از طریق سه سوسازی و انسجام صورت گرفت. نتایج: در این مطالعه در زیر مدل"گفتمان کارورزان"هفت مفهوم مدیریت تنش های حرفه ای، شایستگی حرفه ای، شایستگی اخلاقی، ماهیت انسانی حرفه، توسعه فردی، مراقبت شایسته و شخصیت و منش فردی؛ در زیر مدل "گفتمان بیماران" شش مفهوم مراقبت والدینی، تبادل اطلاعات، مدیریت اثربخش، پاسخ گویی به کرامت انسانی، ارزش های انسانی حرفه، اعتمادسازی در حرفه؛ در زیر مدل "گفتمان پرستاران" هفت مفهوم اثربخشی بالینی، خودآگاهی، مهارت های ارتباطی، پاسخ گویی اجتماعی، انطباق پذیری، تعهد حرفه ای و راهبردهای آموزش اجتماعی؛ در زیر مدل سنتزپژوهی مفاهیم اخلاق مداری و قانون محوری پزشک، تعهد حرفه ای فضیلت محور، تعهد حرفه ای رفتار محور، یادگیرنده مادام العمر، منش حرفه ای و نقش برنامه درسی در حرفه ای گرایی استخراج شد. نتیجه گیری: نقش آموزش رسمی حرفه ای گرایی با در نظر گرفتن نقش برنامه درسی پنهان در این خصوص حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

Professionalism ، Medical interns ، nurses ، patients ، Conceptual Framework ، Medical Education ، حرفه ای گرایی ، کارورزان پزشکی ، پرستاران ، بیماران ، مدل مفهومی ، آموزش پزشکی