ارزیابی و سنجش شاخص های کیفیت زندگی در منطقه ۴ شهر اهواز

تحلیل و بررسی کیفیت زندگی شهری یکی از مهم­ترین حوزه­های مطالعات شهری در کشورهای مختلف است .کیفیت زندگی به شرایط عینی و ذهنی و در نهایت به تصورات و ادراک فرد از واقعیت­های زندگی بستگی دارد. ابعاد عینی به معنی مشهودات و ابعادی از شرایط زندگی ساکنین که عینیت داشته در حالی که ابعاد ذهنی کیفیت زندگی به معنی سنجش درک و احساس افراد ساکن از محیط زندگی و جنبه­ی مرتبط با این محیط می­باشد. هدف از پژوهش حاضر سنجش و ارزیابی شاخص­های کیفیت زندگی در منطقه­ی ۴ شهر اهواز با استفاده از شاخص­های ذهنی و عینی است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی مبتنی بر پرسشنامه است. داده­های مورد نیاز از ۱۵۰ نمونه بصورت تصادفی جمع آوری و به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه از نرم­افزار SPSS و روش­های آماری نظیر میانگین پاسخ­ها، آزمون آماری پارامتریک T استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که وضعیت کیفیت زندگی در منطقه­ی مورد مطالعه در زمینه­های اقتصادی و اجتماعی و فیزیکی در حد متوسطی قرار دارد و به جز در بخش شاخص­های عینی که بیشترین نارضایتی از وضعیت ناامنی در تردد و کیفیت پیاده­روها برای معلولین است، بقیه­ی شاخص­ها با کسب نمره­ی میانگین در حد متوسطی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

quality of life ، Objective Criteria ، Subjective Criteria