الگوهای کم ارتفاع بریده در ایران

کم فشارهای بریده، سیستمهای کم فشار در سطوح میانی هستند که در نتیجه تغییرات نصف النهاری جریانهای رودباد ایجاد شده اند. هدف از این پژوهش بررسی الگو های مختلف کم فشار بریده در ایران است. لذا در این مطالعه، برای یک دوره ۴۰ ساله ۲۰۱۵-۱۹۷۶ الگو های کم فشارهای بریده و بارش های مرتبط با آنها بررسی گردید. برای شناسایی کم فشارهای بریده از الگوریتم رائول نی یتو استفاده شد. در مجموع شش نوع الگو برای کم فشارهای بریده شناسایی گردید، که شامل بازوی شرقی امگا، بازوی غربی امگا، امگای معکوس، الگوی رکس، الگوی S و الگوی دو قطبی می باشند. نتایج نشان داد که الگوی بازوی شرقی امگا با ۲۶ درصد، بیشترین رخداد را در بین سایر الگو ها دارد. بعد از آن الگوی امگای معکوس با ۲۳ درصد و الگو های رکس، دوقطبی، مدل اس و در نهایت بازوی غربی امگا قرار دارند. بررسی فصلی الگو ها نشان داد که در فصل زمستان بیشترین فراوانی مربوط به الگوی بازوی شرقی امگا و سپس الگوی رکس اختصاص داشت. در فصل تابستان الگوی رکس و سپس امگای معکوس بیشترین فراوانی را دارند و در فصول پاییز و بهار، الگوی بازوی شرقی امگا و سپس الگوی امگای معکوس بیشترین رخداد را داشتند. همچنین مشخص گردید، بیشترین درصد بارش های بیش از صد میلیمتر کم فشارهای بریده، مربوط به الگوی بازوی شرقی امگا بوده است.

کلیدواژه ها:

کم فشار بریده ، کم ارتفاع بریده ، سردچال ، ایران