تاثیر آموزش هنرهای تجسمی و حرکات ریتمیک بر کاهش نشانگان اختلال هماهنگی رشدی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات روان شناختی، دوره: 4، شماره: 16
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 125
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QPRJ-4-16_001
تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1401
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر که گامی در جهت کاهش نشانگان اختلال هماهنگی رشدی محسوب می شود به روش آزمایشی و در جامعه آماری کودکان خام حرکت زیر ۱۴ سال کلینیک های توان بخشی شهر تهران و در نمونه ای به حجم ۳۰ نفر که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، روش پژوهش با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون سه گروهی طراحی و اجرا شده است. نمونه مورد بررسی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند و پس از دریافت پیش آزمون و آموزش حرکات ریتمیک و هنرهای تجسمی، نسبت به دریافت پس آزمون اقدام شد. جهت سنجش متغیرها نیز از دو ابزار استاندارد ادراک دیداری فراستیک و حرکتی اوزرتسکی استفاده شد و داده ها با روش کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی است که : ۱) حرکات ریتمیک (تئاتر موزیکال ) در کاهش نشانگان اختلال هماهنگی چشم و دست، اختلال هماهنگی رشدی، اختلال هماهنگی حرکات ریز و درشت تاثیر معناداری داشته است. ۲) سفالگری در کاهش نشانگان اختلال هماهنگی چشم و دست، اختلال هماهنگی رشدی، اختلال حرکات ریز و درشت تاثیر معناداری داشته است. ۳) هنرهای تجسمی (سفال گری) و حرکات ریتمیک( تئاتر موزیکال ) تاثیر مشابهی بر کاهش نشانگان اختلال هماهنگی رشدی و کاهش نشانگان اختلال هماهنگی چشم و دست داشته اند. ۴) تاثیر هنرهای تجسمی (سفال گری) بر حرکات ریز بیشتر بوده است. ۵) تاثیر حرکات ریتمیک ( تئاتر موزیکال ) بر حرکات درشت بیشتر بوده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فائقه فتاح
کارشناس ارشد روان شناسی کودکان استثنایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مهناز استکی
- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
حسن عشایری
استاد دانشگاه علوم توانبخشی تهران