اثر فعالیت های انسانی بر تجمع فلزات سنگین در آب رودخانه تجن در استان مازندران

غلظت فلزات سنگین در رودخانه تجن استان مازندران در یازده ایستگاه و در قسمت های مختلف حوزه و پایین دست منابع آلودگی در طول سال ۱۳۸۰ مورد بررسی قرارگرفت. میانگین غلظت کادمیم ، مس، منگنز، نیکل، سرب، روی، کبالت و آهن در ایستگاه های مختلف رودخانه در فصل زمستان به ترتیب ۷/۹، ۵/۴، ۵/۲۸، ۹/۱۰، ۳/۲۰، ۸/۴۹، ۱/۲۳، ۵/۳۹۱ ، بهار ۱/۱۲، ۸/۵، ۳۵، ۲/۱۳، ۹/۲۴، ۸/۶۲، ۹/۲۷، ۴۶۵، تابستان ۳/۸۰، ۷/۲۹، ۵/۷۴، ۵/۲۸، ۵/۵۸، ۷/۶۶، ۱/۲۲، ۷/۱۷۶۷ و پاییز ۵/۶۲، ۹/۲۴، ۱/۶۳، ۳/۲۲، ۳/۴۱، ۶/۵۸، ۹/۲۲ و ۷/۹۸۵ میکروگرم در مترمکعب اندازه گیری شد. میانگین غلظت های فلزات کادمیم، نیکل و سرب در رودخانه بخصوص در فصول تابستان و پاییز از حد اکثر غلظت قابل قبول آژانس حفاظت محیط زیست امریکا و توصیه شده سازمان بهداشت جهانی و در آب آشامیدنی به طور چشمگیری بالاتر است. نتایج همچنین نشان داد که غلظت تمامی فلزات بجز کبالت در رودخانه در فصول کم آبی بویژه تابستان، بیش از سایر فصول است. ترتیب بزرگی غلظت فلزات در رودخانه در فصول سال به این شکل است: زمستان، بهار، پاییز، تابستان. اثر آلایندگی منابع آلودگی اصلی رودخانه ازجمله شهر ساری و کارخانهء چوب و کاغذ مازندران بخصوص در فصول کم آبی بر بالا رفتن غلظت آلودگی در رودخانه ردیابی شد.

کلیدواژه ها:

Heavy metals ، Mazindaran Province ، Pollution ، Tadjan River water