مدل سازی آثار کاربری اراضی روی پارامترهای کیفیت آب با روش های رگرسیونی چند متغیره OLS و GWRدر حوزه های آبخیز استان فارس

در این تحقیق، مدل سازی اثرات انواع کاربری اراضی بر روی ۱۳ پارامتر کیفیت آب اندازه گیری شده در ۴۲ ایستگاه هیدرومتری مربوط به تعدادی از حوزه های آبخیز واقع در استان فارس، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، از روش های رگرسیونی چند متغیره خطی OLS و GWR برای تعیین روابط بین متغیرهای وابسته (پارامتر کیفیت آب) و متغیرهای مستقل (درصد کاربری اراضی) استفاده شد. پارامتر های کیفیت آب شامل کلسیم، کلر، هدایت الکتریکی، کربنات، بیکربنات، پتاسیم، منیزیم، سدیم، اسیدیته، سختی کل، نسبت جذب سدیم، سولفات و باقیمانده خشک بود. ارزیابی میزان کارایی مدل ها در حوزه های آبخیز انتخابی، بر اساس ضریب تعیین (R۲)، معیار اطلاعات آکائیکه (AICc) و شاخص موران (I) انجام شد. مقادیر ضریب تعیین یا R۲ در روش GWR در کلیه حوزه های آبخیز انتخابی، بزرگتر از ۸۳/۰ بدست آمد. تفاوت دو روش مذکور از نظر معیار AICc در تمام پارامترهای کیفیت آب، بیشتر از سه و مقادیر این معیار در روش GWR همواره کوچکتر از OLS بدست آمد. همچنین شاخص موران میزان خود همبستگی مکانی کمتری نسبت به روش OLS نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد که روش GWR در مدل سازی اثرات کاربری اراضی روی پارامترهای کیفیت آب، از کارایی بالاتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، GWR ، خود همبستگی مکانی