آثار زیست محیطی تغییرات هندسه بافت شهری بر دمای محیط و آسایش حرارتی بیرونی در اقلیم خشک شهر مشهد (نمونه موردی بافت قدیمی پاچنار و بافت جدید شاهد)

کاهش مشکلات زیست محیطی از طریق تقلیل دمای هوا و درنتیجه ارتقا سلامت انسان ها از مهم ترین دغدغه ها در عصر حاضر است که می توان به وسیله آسایش حرارتی بیرونی به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های محیطی فضاهای باز شهری مطرح نمود. فاکتورهایی چون ارتفاع و عرض معابر، پوشش سطوح فضاهای باز و مصالح به کاررفته در نمای ساختمان ها ازجمله عناصر محیط شهری هستند که تغییرات در آن ها بر محیط زیست تاثیرگذار است. هدف این پژوهش سنجش تاثیر تغییرات هندسه بافت شهری بر دمای محیط و آسایش حرارتی بیرونی در خیابان های شهری دو بافت قدیمی پاچنار و بافت جدید شاهد در شهر مشهد است. روش گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای، میدانی و استفاده از داده های ایستگاه هواشناسی شهر مشهد بوده است. روش تحلیل، استفاده از تکنیک شبیه سازی رایانه ای و نرم افزارهای Envi-met و Rayman در شهر مشهد است. شاخص مورداستفاده، دمای معادل فیزیولوژیکیPET به عنوان پراستفاده ترین شاخص سنجش آسایش حرارتی بیرونی است. یافته ها نشان می دهد که تغییر در هندسه پیکره بندی خیابان از طریق بالا بردن نسبت H/W تاثیر زیادی بر خرد اقلیم شهری و آسایش حرارتی بیرونی عابران پیاده دارد؛ همچنین، استفاده از پوشش گیاهی و جریان باد در معابر می تواند بر کاهش دمای محیط در شهر مشهد تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

هندسه شهری ، آسایش حرارتی بیرونی ، ENVI-met ، Rayman ، شاخص PET