ارزیابی تجربه کیفیت منظر مراکز آموزش عالی از نگاه دانشجویان. نمونه موردی: دانشگاه فردوسی مشهد

محیط های دانشگاهی به مثابه یک اکوسیستم از عناصر مختلف انسانی و اکولوژیکی تشکیل شده اند.ارزیابی این عناصر در قالب محیط و منظر می تواند در برنامه ریزی محیطی فضای دانشگاهی موثر باشد.تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده است.جامعه آماری در این تحقیق شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر ساکن در خوابگاه دانشگاه فردوسی مشهد است که با استفاده از جدول مورگان برابر با ۳۲۸ نفر انتخاب شد.در فرآیند تحلیل داده ها از تحلیل عاملی جهت بدست آوردن اثر هر متغیر و زیربخش های آن بر ارزیابی کیفیت استفاده شد.برای بدست آوردن رابطه بین گویه ها از آزمون همبستگی استفاده گردید و برای تشخیص وجود رابطه میان متغیر جنیست و ابعاد مختلف کیفیت، از آزمون تفاوت میانگین استفاده شد.نتایج نشان می دهد که زنان نسبت به مردان رضایت کمتری از کیفیت منظر دارند. همچنین بالاترین مقدار ضریب همبستگی با متغیر کیفیت، مربوط به بعد بصری- ادراکی به میزان (۰.۹۳) است. با توجه به یافته های تحقیق، کیفیت منظر دانشگاه فردوسی به ارزش های بصری- ادراکی وابسته است.این ویژگی ها شامل فرم، بافت، رنگ و سایر عوامل زیبایی شناسی می باشند که می توانند در ارتقاء تجربه کیفیت منظر مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، کیفیت ، محیط و منظر ، برنامه ریزی ، دانشگاه فردوسی مشهد