اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ بر بهبود اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلیدانش آموزان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ بر اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی در دانش آموز ان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموز ان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل). گروه آزمایش تحت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقهای آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس تجدیدنظر شده اضطراب ریاضی((MARS-R پلیک و پارکر((۱۹۸۲، مقیاس اشتیاق به مدرسه((SESS وانگو همکاران((۲۰۱۱ و سیاهه خودپنداره تحصیلی دانش آموز ان ابتدایی((SSCI چن و تامپسون((۲۰۰۴ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدستآمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ توانسته است اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی کودکان را به طور معناداری بهبود بخشد(.(P<۰/۰۵ میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ میتواند به عنوان مداخلهای موثر برای بهبود اشتیاق به مدرسهو خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ ، اشتیاق به مدرسه ، خودپنداره تحصیلی ، اضطراب ریاضی.