نقش ویژگی های شخصیتی، کیفیت آموزشی و توانمندی فردی در نگرش به حرفه معلمی دانشجومعلمان

هدف اصلی پژوهش حاضر پیش­بینی نگرش به حرفه معلمی دانشجومعلمان بر اساس ویژگی­های شخصیتی، کیفیت ­آموزشی و توانمندی فردی بوده است. کلیه دانشجومعلمان شاغل به تحصیل در دانشگاه فرهنگیان استان یزد، به تعداد ۶۰۸ دانشجومعلم پسر و دختر، جامعه آماری مورد نظر را تشکیل داده­اند. بدین منظور، ۲۵۵ دانشجومعلم، به شیوه نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی با انتخاب متناسب -۱۳۰ دانشجومعلم پسر و ۱۲۵ دانشجومعلم دختر- در نظرگرفته شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش، از چهار پرسشنامه فرم کوتاه ویژگی های شخصیتی نئو (NEO – FFI)، کیفیت آموزشی شریف­­زاده و عبدالله­زاده (۱۳۹۰)، توانمندی فردی پترسون و سلیگمن (۲۰۰۴)، و نگرش به حرفه معلمی استنر (۲۰۰۹) استفاده شد. داده­ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان تحلیل شدند. نتایج پژوهش آشکار کرد که بین نمره مولفه­های توانمندی فردی، ویژگی­های شخصیتی (به غیر از روان نژندی) و مولفه­های کیفیت آموزشی (به غیر از کیفیت امکانات، زیرساخت­ها و امور پشتیبانی) با نگرش به حرفه معلمی دانشجومعلمان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای مذکور می­توانند در مجموع ۸۰/۲۴ درصد از واریانس متغیر نگرش نسبت به حرفه معلمی را تبیین کنند و دلپذیر بودن بهترین پیش­بینی کننده نگرش نسبت به حرفه معلمی است. بر اساس یافته­های این پژوهش، به دانشگاه فرهنگیان پیشنهاد می­شود تا ضمن توجه به شخصیت و توانمندی­های فردی متقاضیان حرفه معلمی در هنگام ورود، با فراهم آوردن کیفیت آموزشی مطلوب در مراکز تربیت معلم، زمینه­های نگرش مثبت نسبت به حرفه معلمی را در آن­ها پرورش دهد.

کلیدواژه ها:

Personality Traits ، Quality of education ، individual strengths ، the attitude toward teaching profession