رویکردی جامع گرایانه به مدیریت کیفیت بر عملکرد واحدهای تولیدی

مدیریت کیفیت یک نوع فلسفه مدیریتی بوده که دارای اصول، شیوه­ها و تکنیک­های مختص به­خود است. مدیریت کیفیت بر موضوعاتی همچون بهبود مستمر، افزایش مشارکت کارکنان، کار گروهی، فرایندگرایی، استفاده از شاخص­های رقابتی، رهبری متعهدانه و اندازه­گیری صحیح و مداوم نتایج تاکید دارد. نقش رویه­های مدیریت کیفیت در کسب مزیت رقابتی واحدهای تولیدی قابل توجه است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رویه­های مدیریت کیفیت بر عملکرد واحدهای تولیدی با رویکردی جامع­گرایانه است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل واحدهای تولیدی شهر تهران و حجم نمونه نیز ۲۴۵ نفر است. از مدل­سازی معادلات ساختاری برای آزمون فرضیه­ها استفاده شده است. از مدل­سازی معادلات ساختاری برای آزمون روابط مفروض فی­مابین رویه­های مدیریت کیفیت و عملکرد واحدهای تولیدی استفاده شده است. فرضیه­های پژوهش حاضر شامل دو دسته کلی (الف) روابط میان رویه­های مدیریت کیفیت با یکدیگر شامل ۱۹ فرضیه و (ب) روابط میان رویه های مدیریت کیفیت با عملکرد شامل ۵ فرضیه می باشند. از ۱۹ فرضیه بخش (الف) ۱۸ فرضیه تایید شدند. بدین معنی که بین متغیرهای سبک رهبری، راهبرد کیفیت، واحد کنترل کیفیت، آموزش، مشتری­مداری، مدیریت کیفیت عرضه­کنندگان و ارائه اطلاعات تحلیلی با یکدیگر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. تمامی فرضیه های بخش (ب) نیز تایید شدند. بدین معنی که متغیرهای روابط میان کارکنان و مدیریت فرایند بر عملکرد بخش های تولیدی و غیرتولیدی تاثیر مثبت و معناداری دارند. درکل رویه­های مدیریت کیفیت از طریق اثرگذاری بر متغیرهای روابط کارکنان و مدیریت فرایند بر عملکرد بخش های تولیدی و غیرتولیدی اثرگذار هستند. همچنین متغیرهای جمعیت شناختی جنسیت، سن، تحصیلات، سنوات خدمتی، پست سازمانی، نوع صنعت بر برخی از متغیرهای یازده گانه پژوهش اثرگذار هستند.

کلیدواژه ها:

رویه های مدیریت کیفیت ، عملکرد واحدهای تولیدی ، رویکرد جامع گرایانه