بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی فرم کوتاه مقیاس سازگاری اجتماعی در نوجوانان بدسرپرست شهر کرمان در بحران کرونا: یک مطالعه توصیفی

زمینه و هدف: بحران کرونا منجر به گسترش فقر در برخی کشورها و افزایش نوجوانان بدسرپرست شده است که این نوجوانان از سازگاری اجتماعی نامطلوبی برخوردار هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین ساختار عاملی و اعتباریابی مقیاس سازگاری اجتماعی در نوجوانان بدسرپرست شهر کرمان بود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی با روش روان­سنجی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان بدسرپرست شهر کرمان در سال ۱۴۰۰ بود. تعداد نمونه ها بر اساس معیارهای روان سنجی به تعداد ۳۶۰ نفر برای تحلیل عاملی اکتشافی، ۲۵۰ نفر برای تحلیل عاملی تاییدی و ۱۰۰ نفر برای بخش روایی همگرایی تعیین شد. نمونه­ها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش از طریق دو پرسش­نامه فرم کوتاه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسش­نامه ویژگی های سازگاری اجتماعی Bell فرم چاپی جمع آوری گردید. برای بررسی روایی مقیاس از روش های روایی محتوا، همگرا و تحلیل عوامل استفاده شد. پایایی مقیاس به وسیله روش های همسانی درونی و پایایی تصنیفی (دو نیمه کردن) ارزیابی گردید. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که فرم کوتاه پرسش­نامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا از شش عامل تشکیل شده و از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. تحلیل عاملی تاییدی نیز مدل شش عاملی را تایید کرد. این پرسش­نامه به همراه پرسش نامه سازگاری اجتماعی Bell اجرا شد که با ۲۴ آیتم از پایایی و روایی مناسبی برخوردار بود (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر که نشان داد مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا ۲۴-آیتمی از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است، می توان از این مقیاس برای ارزیابی سازگاری اجتماعی در نوجوانان بدسرپرست استفاده نمود. واژه های کلیدی: سازگاری اجتماعی، نوجوانان بدسرپرست، تحلیل عاملی، اعتباریابی

کلیدواژه ها:

Social adjustment ، Abused teenagers ، Factor analysis ، Validation ، سازگاری اجتماعی ، نوجوانان بدسرپرست ، تحلیل عاملی ، اعتباریابی