ارائه مدلی ساختاری تفسیری برای بهبود عملکرد ایمنی کارکنان (مورد مطالعه: یکی از شرکت های معدنکاری سیرجان)

توجه به عملکرد ایمنی کارکنان یکی از مهمترین عوامل حفظ و صیانت از نیروی انسانی در سازمان ها می باشد. هدف این پژوهش، ارائه مدلی ساختاری تفسیری برای بهبود عملکرد ایمنی کارکنان است که از طریق مصاحبه با ۱۲نفر از خبرگان حوزه ایمنی جهت شناسایی مولفه های عملکرد ایمنی و گنجاندن آنها در پرسشنامه نیمه بسته ای مبتنی بر طیف لیکرت، انجام شد. خبرگان یاد شده با استفاده از نمونه گیری های گلوله برفی شناسایی شده بودند. در ادامه، با استفاده از تحلیل فازی، گویه ها غربال و پس از مقوله بندی برای کشف مدل در سنجه ای مربوط به مدل یابی ساختاری تفسیری واقع شدند. طبق نتایج به دست آمده از تحلیل داده های سنجه اخیر، درمجموع در ۴ سطح (سطح اول: صفات شخصیتی با وجدان بودن؛ سطح دوم: جو ایمنی؛ سطح سوم:دانش ایمنی،مدیریت ایمنی، نگرش ایمنی و انگیزش ایمنی و در سطح چهار:مشارکت ایمنی، آموزش ایمنی، رعایت ایمنی) به عنوان عوامل موثر بر بهبود عملکرد ایمنی شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

جو ایمنی ، عملکرد ایمنی ، مشارکت ایمنی ، انگیزش ایمنی ، دانش ایمنی