بررسی اثربخشی دوره های آموزشی منابع انسانی و کاوش راهکارهای بهبود: کاربست مدل تبیین تعقیبی

برخی سازمان­ها با هدف ارتقای عملکرد و افزایش بهره­وری، هزینه­های زیادی را به آموزش کارکنان خود اختصاص می­دهند که گاه چندان اثربخش نیستند؛ لذا بررسی اثربخشی دوره­های آموزشی و شناسایی راهکارهای بهبود آنها ضروری می­نماید. پژوهش حاضر با همین هدف، با استفاده از مدل تبیین تعقیبی روش آمیخته و در قلمرو شرکت­های شهرک صنعتی رفسنجان انجام شده است. برای انجام پژوهش، ابتدا پرسشنامه کرک­پاتریک که از روایی محتوا و پایایی آن اطمینان حاصل شده بود، در بین نمونه ۱۵۶ نفری از فراگیران توزیع شد. برای بررسی وضعیت اثربخشی دوره­ها، از آزمون t یک نمونه­ای و برای تحلیل­های متعاقب آن، از تحلیل واریانس یک سویه در نرم­افزار SPSS استفاده شد. سپس، ضمن انجام مصاحبه­های عمیق و باز با نمونه ۶۸ نفری از فراگیران تا مرحله اشباع نظری و تحلیل آنها در نرم­افزار MAXQDA، راهکارهای بهبود دوره­ها کاوش شد. نتایج پژوهش نشان داد در سطح اطمینان ۹۵ درصد، اثربخشی دوره­ها و نیز ابعاد آن (واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج) در حد متوسط تا زیاد و به تناسب هر یک از ابعاد، بر اساس برخی متغیرهای زندگی­نامه­ای متغیر بوده است. همچنین، بر اساس یافته­های پژوهش، راهکارهایی درباره مکان، زمان، موضوع، مدرس و سازمان مجری دوره ارائه شد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، اثربخشی ، شهرک صنعتی ، روش آمیخته ، مدل تبیین تعقیبی