تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده (ISTDP) بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار شخصیت ضد اجتماعی

گاهی موانع و مشکلاتی در زندگی آدمی پدید می آید که سازگاری و در نتیجه، تعادل روانی فرد را برهم می زند و باعث بروز اختلالات روانی می شود. هدف پژوهش، تعیین تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده، بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. طرح پژوهش، کارآزمایی تصادفی کنترل شده با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه مردان ۱۹-۴۵ سال مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ساکن در زندان سمنان تشکیل دادند. تعداد ۱۶ نفر با توجه به تحقیقات مشابه، به شیوه دردسترس، انتخاب و با روش تولید اعداد تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس چند محوری میلون ۳ و چک لیست نشانه های بیماری ۹۰ سوالی تجدیدنظر شده بود که تجزیه و تحلیل داده ها با spss-۱۹ و به روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها نشان داد بین هر دو گروه در مولفه های "اضطراب"، "پرخاشگری"، "افسردگی"، "شکایت های جسمانی"، "وسواس-اجبار"، "ترس مرضی"، "روانپریشی" و "افکار پارانوئیدی" تفاوت معنادار وجود دارد و تنها در مولفه "حساسیت در روابط بین فردی"(۰۵/۰