تاثیر عصاره های اتانولی گیاهان رزماری ،Rosmarinus officinalis L. و خرزهرهL. Nerium oleander روی مرگ و میر و شاخص های زیستی و تولیدمثلی شته جالیز Aphis gossypii (Hom.: Aphididae)
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 35، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-35-2_007
تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1401
چکیده مقاله:
شته جالیز، Glover (Hom.: Aphididae) gossypii Aphisیکی از آفات مهم محصولات گلخانه ای، باغی و زراعی می باشد. جهت حفظ سلامت محیطزیست، کاهش استفاده از ترکیبات شیمیایی در کنترل آفات امری ضروری بهنظر می رسد. در پژوهش حاضر، تاثیر تیمارهای عصاره ی اتانولی دو گیاه رزماری، Rosmarinus officinalis L. و خرزهره، Nerium oleander و نیز آفت کش ایمیداکلوپراید روی شته جالیز بهروش غوطه ور کردن برگ در شرایط آزمایشگاهی (دمای ۱ ± ۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵ ± ۶۵ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی به ۸ ساعت تاریکی روی شته جالیز مورد بررسی قرار گرفت. LC۵۰آفت کش های ایمیداکلوپراید، عصاره رزماری و خرزهره بعد از ۷۲ ساعت بهترتیب ۰۰۴/۰، ۶۹/۲۴ و ۲۶/۴۵ میلی گرم بر میلی لیتر بهدست آمد. در این تحقیق، تاثیرات غلظت کشنده (LC۳۰) هر یک از عصاره های گیاهی و حشره کش ایمیداکلوپراید روی A. gossypii مورد ارزیابی قرار گرفت. طول عمر حشرات کامل و میزان پوره زایی بهازای هر ماده در هر روز اندازه گیری شد. تاثیرات معنیداری در پارامترهای جدول زندگی شامل بقاء، نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ متناهی افزایش جمعیت، نرخ خالص تولیدمثل و میانگین طول دوره ی یک نسل در شته هایی که روی برگ های تیمار شده با عصاره های گیاهی و آفت کش ایمیداکلوپراید تغذیه شده بودند در مقایسه با شاهد مربوطه مشاهده شد. اطلاعات بهدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که عصاره های گیاهان رزماری و خرزهره از پتانسیل خوبی برای کنترل شته جالیز برخوردارند. در عین حال برای نتیجه گیری نهایی نیاز به آزمایشات بیشتری در شرایط گلخانه و مزرعه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهره کورکی
کارشناسی ارشد، حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان.
شهناز شهیدی نوقابی
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان.
کامران مهدیان
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :