طراحی ماده جاذب راداری با استفاده از محیط های ناهمسانگرد و مهندسی زاویه بروستر

پوشش های جاذب راداری یکی از فناوری های کلیدی در زمینه کاهش سطح مقطع راداری و در نتیجه رادارگریزی سامانه های دریایی و هوایی می باشند. در این مقاله با بررسی خواص زاویه بروستر در انواع ساختارهای شامل محیط های پیچیده الکترومغناطیسی نشان داده شد که چکونه می توان با استفاده از این مفهوم و مهندسی زاویه بروستر، به جاذب های فوق پهن باند دست یافت. همچنین نشان داده شد که چگونه می توان به طراحی جاذب های چند بانده با پایداری زاویه ای بالا با استفاده از مواد ناهمسانگرد پرداخت. در نهایت با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک دو نوع جاذب کاربردی با حداقل ضخامت و در باندهای فرکانسی و محدوده زاویه ای مورد نظر طراحی شده و میزان جذب آن مورد ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مواد جاذب راداری ، پوشش های بدون انعکاس ، کاهش سطح مقطع راداری ، الگوریتم ژنتیک ، محیط های پیچیده الکترومغناطیسی