آموزش و یادگیری در گروه های کوچک

سخن سردبیر Editorial مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان دوره هفدهم، اردیبهشت ۱۳۹۸، ۱۰۶-۱۰۵           آموزش و یادگیری در گروه های کوچک   Teaching and Learning in Small Groups   محسن رضائیان[۱]،[۲]   M. Rezaeian   استفاده از گروه های کوچک در یادگیری و آموزش سابقه بسیار طولانی دارد. شواهد موجود نشان می دهند که کنفسیوس (Confucius) و سقراط (Socrates) در بیش از دو هزار و پانصد سال پیش از پتانسیل های آموزشی موجود در گروه های کوچک استفاده های بسیار موفقیت آمیزی را به عمل آورده اند [۱]. اگرچه ممکن است که گروه های کوچک در تعداد و ساختار خود بر اساس فرهنگ و نهادهای آموزشی موجود در جامعه، متفاوت باشند، اما در مجموع، هر گروه آموزشی مشتمل بر ۱۰ فراگیرنده است که به طور فعال و در یک محیط صمیمی به یادگیری می پردازند [۲]. برای موفقیت هر گروه کوچک آموزشی، سه مشخصه خاص در نظر گرفته شده است که عبارتند از: مشارکت فعال (Active participation) اعضاء برای انجام یک فعالیت مشخص همراه با ارائه بازتاب های (Reflections) لازم. بنابراین، هر گروه آموزشی زمانی به موفقیت دست پیدا می کند که اعضاء شرکت کننده آن از انگیزه های لازم برای مشارکت فعال در یک کار گروهی برخوردار باشند. این مشارکت فعال پیرامون فعالیت مشخص گروه خواهد بود که همان فعالیت های یادگیری می باشد. در طی تعاملات بین اعضاء گروه، آن ها باید این امکان را داشته باشند تا در یک محیط صمیمی بتوانند به طور آزاد به بازتاب نظرات و تجربیات خود پیرامون موضوع مورد نظر پرداخته و به علاوه از نظرات و تجربیات سایر اعضاء گروه به منظور یک یادگیری عمیق برخوردار می شوند [۲].  با توجه به اهمیتی که آموزش و یادگیری در گروه های کوچک دارد، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان قصد دارد که در قالب چند مقاله آموزشی کوتاه به جنبه های مختلف آموزش و یادگیری در گروه های کوچک بپردازد. از این رو و در شماره حاضر مقاله ای، با عنوان "نقش هماهنگ کننده در آموزش و یادگیری گروه های کوچک" تقدیم خوانندگان فرهیخته می گردد [۳]. ذکر این نکته ضروری است هرگونه مشارکت خوانندگان و نویسندگان محترم در قالب ارسال مقاله آموزشی، پژوهشی و نامه به سردبیر پیرامون آموزش و یادگیری در گروه های کوچک مورد استقبال قرار خواهد گرفت.     Refrence [۱] Jones RW. Learning and teaching in small groups: characteristics, benefits, problems and approaches. Anaesth Intensive Care ۲۰۰۷; ۳۵ (۴): ۵۸۷-۹۲. [۲] Lemoine ER, Rana J, Burgin S. Teaching & Learning Tips ۷: small-group discussion. Int J Dermatol ۲۰۱۸; ۵۷ (۵): ۵۸۳-۶.  [۳] Rezaeian M. The Role of Facilitator in Teaching and Learning Within Small Groups: An Ongoing Instructional Study. J Rafsanjan Univ Med Sci ۲۰۱۹; ۱۸ (۲): ۲۰۱-۶. [Farsi][j۱]    [۱]- استاد گروه آموزشی اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران     تلفن: [phone]، دورنگار: ۳۱۳۱۵۱۲۳-۰۳۴، پست الکترونیکی: moeygmr۲@yahoo.co.uk، ارکید:  ۰۰۰۰-۰۰۰۳-۳۰۷۰-۰۱۶۶ [۲]- استاد مرکز تحقیقات محیط کار، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران  [j۱]این بخش پس از شماره گذاری مقالات این ماه، توسط کارمندان محترم مجله تکمیل گردد.

کلیدواژه ها:

Teaching ، Learning ، Small Groups ، آموزش ، یادگیری ، گروه های کوچک