اثر ۸ هفته تمرینات تعلیق مقاومتی کل بدن بر حس عمقی مفصل شانه ورزشکاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندرم گیرافتادگی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

چکیده زمینه و هدف: سندرم گیرافتادگی شانه یکی از علل مهم درد شانه می­باشد که بر روی حس عمقی مفصل شانه اثرگذار است. تمرینات زنجیره حرکتی بسته مفید­تر و ایمن­تر از تمرینات زنجیره حرکتی باز می­باشند. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات تعلیق مقاومتی کل بدن (Total body resistance exercise; TRX) بر حس عمقی مفصل شانه ورزش کاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندرم گیرافتادگی می­باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، ۲۲ ورزشکار دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه شهر کرمان (سال ۱۳۹۶) به­عنوان نمونه انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه TRX و کنترل قرار گرفتند. تمرینات در مدت ۸ هفته، سه روز در هفته و هر جلسه ۶۰ دقیقه اجرا گردید. حس عمقی به­وسیله انعطاف سنج لیتون در چهار حرکت چرخش خارجی، چرخش داخلی، دور شدن و خم شدن بازو ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین گروه کنترل و TRX در پیش آزمون زوایای چرخش خارجی، داخلی، دور شدن و خم شدن تفاوت معنی داری وجود ندارد (۰۵/۰p)، چرخش داخلی (۰۰۱/۰>p)، دور شدن (۰۰۱/۰>p) و خم شدن (۰۱۵/۰=p) مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه نتایج، ۸ هفته تمرین TRX بر روی حس وضعیت مفصل شانه ورزش کاران دارای حرکات بالای مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه سر اثرگذار می­باشد. به نظر می­رسد می­توان آن را به­عنوان یک روش تمرینی مناسب در ورزش کاران مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه مورد استفاده قرار داد. واژه های کلیدی: تمرینات توانبخشی، ورزشکاران، سندرم گیرافتادگی شانه، حس عمقی

کلیدواژه ها:

Rehabilitation exercises ، Athletes ، Shoulder impingement syndrome ، Proprioception ، تمرینات توانبخشی ، ورزشکاران ، سندرم گیرافتادگی شانه ، حس عمقی