بازتعریف طراحی حمام در معماری سبز (تفکیک اتاق اسپا از فضای استحمام)

منابع انرژی محدود و تجدید ناپذیر، میراث نیاکان بشریت است که انسان ها در طول حیات وامدار محافظت از این امانت برایآیندگان و نسل های بعد ی خواه ند بود،اما این در حالی ست که افزایش نرخ جمعیت و شهرنشینی در سالهای اخیر و مصرف بیرویه ساکنان، این منابع ارزشمند را با خطر نابودی مواجه کرده است. از همین رو مبحث توسعه پایدار با هدف به حداقل رساندنمصرف این منابع مطرح شد ه و مورد توجه قرار گرف ته است. یکی از راههای تحقق این آرمان، صرفه جویی افزا د در مهم ترینعنصر حیات موجودات کره زمین یعنی آب است. مطالعات انجام شده نشان می دهد بخش اعظم آب شهری در مناطق مسکونی ودر زمان استحمام افراد به فاضلاب راه پیدا می کند. لذا در مقاله پیش رو که با بهره گیری از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای ومشاهدات میدانی انجام شده است پس از بررسی مفاهیم مرتبط، به اصول طراحی معماری نوین پرداخته شده است که اساس آنبر کاربردی شدن بیشتر اتاقها و تفکیک کاربری آنهاها است مانند تفکیک اتاق کارو اتاق پرو لباس از اتاق خواب و جداسازیاتاق شستشو و گتجه از آشپزخانه های کلاسی ک. از آنجا که موثر ترین راه صرفه جویی در مصرف آب برای استحمام کاهشزمان صرف شده درحمام می باشد، بنابراین در این پژوه ش در راستای تحقق اهداف معماری سبزنگارش شده است ، تفکیک اتاقهای حمام کلاسیک به دو اتاق مجزا پیشنهاد میشود یک اتاق با فضای کمتر که صرفا به منظور دوش گرفتن روزانه طراحی شدهو اتاق دیگر به نام اتاق اسپا یا Relaxing room با فضایی بزرگتر و امکانات بیشتر که به منظور کسب آرامش و انرژی طراحیمیشود هر کدام از این اتاقها ویژگی های منحصربفردی خواهند داشت که در نتیجه گیری به تفصیل به آنها پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

رنگ ، توسعه پایدار ، معماری سبز ، حمام ، اتاق اسپا