مقایسه ی روش های هیدروگراف واحد SCS و Uniform در برآورد حداکثردبی سیلاب حوضه ی عموقین

سیلاب در مطالعات مربوط به بهره برداری از منابع آب، ساخت سدها، مدیریت حوضه و مطالعات هیدرولوژیکی اهمیت زیادی دارد. بنابراین، تا حد زیادی دقت این مطالعات و ایمنی تاسیسات آبی بستگی به روش های مطاله سیلاب دارد. این مطالعه با هدف مقایسه­ ی روش های  هیدروگراف واحد SCS و Uniform  در تعیین بیشینه­ ی دبی سیلاب با استفاده از مدل WMS در حوضه­ ی عموقین واقع در استان اردبیل، انجام شده است. مساحت حوضه­ ی مذکور ۷۸ کیلومتر مربع بوده و برای تعیین مقدار CN منطقه از تلفیق نقشه­ ی کاربری اراضی و گروه هیدرولوژیک خاک (B ,C ,D) به دست آمده از تحلیل تصاویر ماهواره لندست ۸ در نرم­افزار Idrisi۳۲ به دست آمد که برابر ۷/۷۸ محاسبه گردید. نتایج واسنجی (RE=۷.۱۷، RMSE=۰.۴۴) و اعتبار سنجی مدل (RE=۲.۵۱، RMSE=۰.۰۰۴۲ ) با وقایع بارندگی رواناب در منطقه نشان داد که میزان حداکثر دبی سیلاب و حجم سیلاب برآورد شده توسط روش SCS به خوبی با مقادیر مشاهده­شده مطابقت دارد. همچنین نتایج حداکثر دبی روش های SCS وUniform  در دوره­ ی بازگشت های ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ ساله مقایسه شد و نتایج نشان داد میانگین برآوردهای روشUniform  تقریبا ۵ درصد بیشتر از روش SCS می باشد و بر اساس آزمون T استیودنت، تفاوت بین مقادیرUniform  و SCS در سطح اعتماد یک درصد معنی دار نگردید. نتایج نشان داد در صورتی که زمان تاخیرحوضه با درنظر گرفتن سیلاب واقعی حوضه، محاسبه گردد، روش SCS دقیق تر از روشUniform  قادر به شبیه سازی سیلاب در منطقه است، با توجه به حساسیت بالای روش SCS به توزیع بارندگی، تحلیل بارندگی در منطقه­ ی مورد مطالعه، برای دستیابی به نتایج مطلوب لازم بوده و توزیع باران و توزیع زمانی آن باید حتی الامکان نزدیک به مقادیر واقعی در منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

الگوی بارش ، شماره ی منحنی ، صحت سنجی ، رواناب ، کاربری اراضی