بررسی اثر کمپوست تراشه های چوب و اسید هیومیک بر رشد، گل دهی و عمر گلجایی دو رگ لیلیوم (Longiflorum × Asiatic) رقم نشویل

چکیده اهداف: مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر بستر کشت و اسید هیومیک بر رشد، گل دهی و عمر گلجایی لیلیوم انجام گرفت.   مواد و روش­ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول کمپوست تراشه چوب (صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد)، فاکتور دوم اسید هیومیک در سه سطح صفر، ۲۵۰، ۵۰۰ میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد ترکیب پیت ماس+ پرلیت (به نسبت ۲ به ۱ حجمی) بود.    یافته­ها: با توجه به نتایج به دست آمده اثر بستر کشت، اسید هیومیک و برهمکنش آن ها بر ارتفاع ساقه معنی دار بود. بلندترین ارتفاع ساقه در بستر شاهد با غلظت­های ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی­گرم اسید هیومیک به دست آمد. اثر بستر کشت بر تعداد غنچه تشکیل شده معنی­دار بود. بیش ترین تعداد غنچه در ۲۵% و ۷۵% کمپوست تراشه چوب ثبت شد. بیش ترین و کمترین عمر گلجاییبه ترتیب در بستر ۱۰۰ درصد تراشه چوب با اسید هیومیک ۵۰۰ میلی گرم در لیتر و در بستر شاهد با غلظت صفر میلی گرم در لیتر اسید هیومیک به دست آمد. در ۷۵% کمپوست تراشه چوب و اسید هیومیک ۵۰۰ میلی گرم در لیتر بیش ترین میزان کلسیم برگ حاصل شد. گیاهان کاشته شده در بستر شاهد که با اسید هیومیک ۵۰۰ میلی گرم در لیتر محلول­پاشی شده بودند بیش ترین میزان پتاسیم برگ را داشتند. بیش ترین نیتروژن برگ در کمپوست ۱۰۰% و اسید هیومیک ۵۰۰ میلی گرم در لیتر به دست آمد.   نتیجه­گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، کمپوست تراشه چوب واسید هیومیک در بهبود خصوصیات کمی و کیفی گیاه لیلیوم موثر بوده و می­تواند جایگزین پیت ماس باشد.

کلیدواژه ها:

بستر کشت ، پیت ، پرلیت ، شاخه بریدنی ، نیتروژن