مدلی برای رتبه بندی گروه های آموزشی در دانشگاه های ایران

تعیین جایگاه و اهمیت گروه های آموزشی در ساختار عملیاتی دانشگاه و نقش به سزای آن در ارتقای کیفیت فعالیت های آموزشی و پژوهشی دانشکده های یک دانشگاه، یکی از مسائل مهم برای دانشگاه ها بوده است. برخی دانشگاه ها مدل های ساده ای برای رتبهبندی گروه های آموزشی ارائه کرده اند، اما هنوز نظام منسجم و کاملی برای رتبهبندی گروه های آموزشی در دانشگاه ها وجود ندارد. هدف اصلی این تحقیق ارائه مدل مناسبی جهت رتبهبندی گروه های آموزشی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در سطح کشور بود. در این پژوهش کیفی روش های تحلیل محتوای کیفی و مصاحبه نیمهساختاریافته مورداستفاده قرار گرفت. تحلیل محتوای کیفی به شیوه استقرایی انجام شد و مصاحبه نیمهساختاریافته پیرامون موضوع و نحوه امتیازدهی و رتبهبندی طبقه ها و زیر طبقه ها با مشارکتکنندگان پژوهش صورت گرفت. برای تحلیل داده های حاصل از مصاحبه نیمهساختاریافته، از روش تحلیل تفسیری استفاده شد و درنهایت مولفه های مدل و امتیازهای آن ها استخراج گردید. رسالت، اهداف و جایگاه سازمانی؛ دوره های آموزشی و برنامه های درسی و غیردرسی؛ هیئتعلمی؛ دانشجویان؛ راهبردهای یادگیری/یاددهی؛ امکانات و تجهیزات آموزشی؛ پایاننامه ها و رساله ها، سمینارها، قراردادهای پژوهشی و کرسی ها و دانشآموختگان مولفه های مدل رتبهبندی گروه های آموزشی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ایران بودند. نتایج حاصل از این مدل رتبهبندی، می تواند برای همه گروه های آموزشی و رشته های تحصیلی مورداستفاده قرار گیرد. همچنین تدوین این مدل در قالب یک سیستم مکانیزه برای استفاده های مختلف نظیر مقایسه گروه های علمی در دانشگاه ها و سطحبندی دانشکده ها نیز مفید خواهد بود.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی علمی ، رتبه بندی گروه های آموزشی ، کارکرد آموزشی ، کارکرد پژوهشی