اثر تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر درد و عملکرد بیماران زن مبتلا به استئوآرتریت زانو

مقدمه: زانو به دلیل تحمل وزن بدن در معرض مستقیم ضربه قرار دارد و به این دلیل بیش ترین شیوع استئوآرتریت را به خود اختصاص داده است و علایمی مانند درد، خشکی و کاهش شدید حرکات مفصلی را به همراه دارد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر یک دوره تمرین ثبات دهنده مرکزی بر درد و عملکرد بیماران زن مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.مواد و روش ها: تعداد ۲۲ بیمار زن غیر ورزشکار مبتلا به استئوآرتریت زانو (میانگین سنی ۳۸/۹ ± ۱۲/۶۰ سال، قد ۸۴/۷ ± ۴۵/۱۵۵ سانتی متر و وزن۸۷/۱۳ ± ۴۶/۷۱ کیلوگرم) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. در ابتدا میزان درد بیماران از طریق پرسش نامه VAS (Visual analogue scale) و عملکرد آن ها از طریق پرسش نامه WOMAC (Western ontario and mcmaster universities index) اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی برای مدت ۸ هفته، هفته ای ۳ جلسه، هر جلسه ۳۰ دقیقه تحت تمرینات ثبات دهنده مرکزی قرار گرفتند. بیماران گروه شاهد به روال عادی زندگی خود ادامه دادند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ANOVA One way استفاده شد.یافته ها: نتایج بهبود معنی داری در میانگین درد قبل (۲۷/۲ ± ۸۱/۴) و بعد (۷۲/۱ ± ۱۸/۳) از تمرین بیماران گروه تجربی نشان داد (۰۵/۰ > P). اما تفاوت بین میانگین درد قبل (۲۱/۲ ± ۰۹/۵) و بعد (۰۴/۲ ± ۸۱/۶) از تمرین در گروه شاهد معنی دار نبود (۰۵/۰ < P). همچنین در میانگین عملکرد قبل (۸۹/۱۷ ± ۷۲/۴۱) و بعد (۳۵/۱۷ ± ۷۲/۲۸) از تمرین بیماران گروه تجربی بهبود معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰ > P). ولی بهبود میانگین عملکرد قبل (۸۲/۱۴ ± ۴۵/۴۴) و بعد (۰۳/۱۲ ± ۰۹/۵۲) از تمرین گروه شاهد معنی دار نبود (۰۵/۰P > ).نتیجه گیری: از نتایج تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات ثبات دهنده مرکزی در بهبود درد و عملکرد مفصل زانو تاثیر شایانی داشته است. از آن جایی که عملکرد مناسب عضلات مرکزی نقش اساسی در قرار گرفتن لگن در وضعیت خنثی دارد، این حالت ممکن است بتواند منجر به قرارگیری استخوان ران در وضعیت طبیعی و در نتیجه وضعیت خوب مفصل زانو و کاهش فشارهای وارده بر غضروف مفصلی گردد. لذا پیشنهاد می شود که از تمرینات ثبات دهنده مرکزی به عنوان یک روش موثر در پیش گیری و درمان استئوآرتریت زانو استفاده گردد.کلید واژه ها: استئوآرتریت، تمریناتCore ، تمرین درمانی