تحلیل و ارزیابی برنامه های اجتماعی و فرهنگی در توانمند سازی محله های حاشیه نشین ،اهواز مطالعه موردی عین دو ،آل صافی و کوی علوی

حاشیه نشینی شیوه متفاوت زندگی طبقات پایین اجتماع است که معمولا با فقر فرهنگی و مساکن انحطاط یافته شناخته می شود. این پژوهش با هدف تحلیل و ارزیابی اثرات برنامه های اجتماعی و فرهنگی در توانمندسازی محله های حاشیه نشین شهری (مطالعه موردی محله های عین دو ال صافی و کوی علوی شهر (اهواز) انجام شد. جامعه آماری ۶۶۸۶۷ نفر از ساکنان در سه محله مورد مطالعه کوی علوی ،۴۷۹۸۷ نفر عین دو ۱۶۰۰۷نفر و آل صافی ۲۸۷۳ نفر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۸۲ نفر است. با توجه به نسبت جمعیتی محلات سه گانه از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شده است و تعداد ۲۷۴ پرسشنامه برای محله کوی علوی ۹۱ برای محله عین دو و ۱۷ پرسشنامه برای محله ال صافی توزیع شد جهت تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا از طریق نرم افزار SPSS شاخصهای مورد نظر در فرضیه های پژوهش مورد تحلیل قرار گرفت؛ سپس جهت آزمون فرضیه از آزمون T استفاده شد. یافته های تحلیل نشان میدهد تاثیرگذاری برنامه های اجتماعی و فرهنگی در توانمندسازی محلات دارای میانگین (۴،۳۷) و بالاتر از میانگین ۳ میباشد و بین برنامه های اجتماعی فرهنگی موثر در توانمندسازی سکونتگاه های شهری اختلاف معنی داری وجود دارد