بررسی اثر آموزش خودمراقبتی بر سطح سواد سلامت بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲: یک مطالعه مرور

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیسمی حال حاضر در سراسر دنیا شناخته می شود که به دو دسته نوع یک و نوع دو طبقه بندی میشود. عوامل بسیاری می توانند بر کنترل و پیشگیری دیابت و نیز ارتقای سطح سواد سلامت بیماران موثر باشند و از جمله آن ها میتوان به خود مراقبتی اشاره نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر خودمراقبتی بر سطح سواد سلامت بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شده است. روش: این مقاله مروری با جست و جو در موتور جستجو google scholar و پایگاهای معتبر شامل PubMed ، Scopus، Cocherane library ، Web of science ، Medline و با کلمات کلیدی "خود مراقبتی"، "دیابت" و "سواد سلامت" که برای اطمینان از تکمیل نتایج جستجو منابع مقالات مورد بررسی قرار گرفتند و پس از حذف عناوین تکراری از نرم افزار endnote وبررسی عناوین و چکیده ها، مقالات مرتبط با استفاده از ابزار های JBi مورد بررسی قرار گرفتند، پس از بررسی کیفیت مقالات، یافته ها در چک لیست مورد نظر وارد گردید. یافته ها: پژوهش ها نشان می دهند که بیشتر بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ از خودمرقبتی ضعیفی برخوردار هستند. میان خود مراقبتی و انجام فعالیت بدنی رابطه معناداری وجود دارد که البته در بیشتر مبتلایان به دیابت نوع ۲ اهمیت کمتری داشته است و بیماران بیشتر به درمان دارویی روی می آورند. بررسی ها نشان می دهند که آموزش خود مراقبتی می تواند منجر به افزایش سطح سواد سلامت بیماران و ن یز کاهش سطح استرس و اضطراب در این افراد گردد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر آثار مثبت آموزش خودمراقبتی بر ارتقای سطح سواد سلامت بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارد. با توجه به شیوع بالای این بیماری و نیز اهمیت خود مراقبتی، اجرای رویکرد های پیشگی رانه به کمک خودمراقبتی بعنوان یکی از روش های موثر بر سواد سلامت بیماران توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

خود مراقبتی ، دیابت ، سواد سلامت