بررسی میدانی و مروری روش های درمان دیابت

مقدمه و هدف : سال هاست بیماری دیابت معروف به مرگ خاموش بعنوان یکی از بیماری های مزمنی مطرح است که افراد بسیاری در سطح جهان در جدال با آن بسر میبرند. نتایج بسیار خطرناک این بیماری مانند گلوکوم، نارسایی کلیه و ... دانشمندان را بر آن داشته تا هر روز به فکر راهکارهای جدیدی جهت تسهیل زندگی افراد دیابتی باشند. در مقاله حاضر ابتدا با بررسی میدانی، روش های سنتی و نسبتا جدیدی را که افراد دیابتی بکار می برند بررسی نموده و سپس مروری بر آخرین دستاوردهای این حوزه داشته و در نهایت با بررسی آخرین تکنولوژی موجود به نام پانکراس مصنوعی و تحلیل نتایج آثار هر کدام از این اقدامات، به نتیجه گیری و بررسی چشم اندازهای این عرصه پرداخته شد. مواد و روش کار : در این تحقیق، ابتدا بصورت میدانی از ۲۰ بیمار دیابتی ۳۵ تا ۴۵ سال که مبتلا به بیماری دیابت نوع یک بودند و به بیمارستان امیرالمومنین (ع) قم برای درمان در سال ۱۳۹۹ مراجعه نمودند بصورت شفاهی سوالاتی در خصوص روند درمانی که در چند سال اخیر طی کرده اند پرسیده و پرونده درمانی ۱۵ نفر که در دسترس بودند بررسی شد. در ادامه با مراجعه به مجلات و پایگاه های معتبر علمی مانند در مورد روش Google و Google Scholar Scopus ، Lancet ، PubMed های نوینی که در این عرصه در سطح جهان ارائه شده است آگاه شده و سپس با مطالعه مقالات مروری و آزمایشات انجام شده مرتبط با موضوع از نقاط قوت و کاستی های فناوری های ارائه شده اطلاعاتی کسب نمودیم یافته ها : هنگام بررسی روند درمانی این افراد متوجه شدیم در سیر درمانی کنونی، چهار نوع انسولین تجویز می شود؛ انسولین آنالوگ سریع الاثر؛ که پس از تزریق زیر جلدی به سرعت از بافت چربی جذب شده و وارد جریان خون بیمار میشود و معمولا برای کنترل قندخون بالا و قندخون در بین وعده های غذایی و میان وعده ها کاربرد دارد . انسولین کوتاه اثرکه این انسولین برای استفاده قبل از وعده های غذایی طراحی شده است اما دیرتر از انسولین سریع الاثر فعالیتش را شروع می کند. انسولین متوسط الاثر که این نوع انسولین جذب آهسته تری دارد و مدت اثرش بیشتر طول می کشد و معمولا برای کنترل قندخون در زمان ناشتا، در طول شب و بین وعده های غذایی کاربرد دارد . انسولین پریمیکس که ترکیبی از انسولین کوتاه و متوسط الاثر است . انسولین طولانی اثرکه اوج اثر آنها به ترتیب حدود ۱۲ تا ۲۴ ساعت و حدود ۲۴ ساعت می باشد و برای تنظیم قند خون پایه، بصورت ناشتا و قبل از صبحانه و شام مصرف شده و باعث تنظیم قند خون در حالت طبیعی می شود و اصطلاحا به انسولین پایه معروف اند. در خصوص نوع تزریق هم در گذشته، تزریق به شکل سرنگ و زیرپوستی صورت می گرفت اما بخاطر دردناک بودن و همچنین دقیق نبودن دوز دارویی که باید استفاده می شد، قلم انسولین ساخته شد که هم سوزن کوچک تر و به تبع آن درد کمتری دارد و هم برداشت دارو دقیق تر صورت می پذیرد، اگرچه روش های جدیدتری هم مانند دستگاه اینجکتور و یا پمپ انسولین نیز در بازار عرضه شده است. بحث و نتیجه گیری : در مطالعه حاضر، روشهای موجود در درمان دیابت مورد بررسی قرار گرفت و فناوری های نوین چند ساله ی اخیر بررسی و نتایج هر کدام، از نظر مصرف کنندگان و پژوهشگران ذکر شد. سیر تحول روشهای درمانی دیابت از تزریق ساده ی انسولین در چند سال گذشته تا پمپه ای خودکار تزریقی که فرد دیابتی را قادر می سازد با نصب دستگاهی در طول روز همزمان که قند خونش اندازه گیری می شود به طور خودکار مقدار انسولین مورد نیاز نیز تزریق گردد مردم جهان را امیدوار ساخته که قدرت علم و دانش بشری بتواند بسیاری از مشکلات پیش رو را از میان بردارد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، انسولین ، بررسی میدانی ، ، پانکراس مصنوعی