رابطه بین یادگیری سازمانی و تفکر استراتژیک در سازمان شهرداری

یکی از مهمترین موضوع های مورد توجه مدیران، مشخص نمودن آن است که یک سازمان چگونه می تواند برای تسهیل نوآوری، به بهترین شکل سازماندهی شود. و سرانجام باید اشاره نمود که نوآوری به عنوان یکی از مولفه های یادگیری سازمانی، به معنای فرایند کسب، پردازش، ذخیره و بازیابی اطلاعات است که می تواند از مناظر مختلف به آن نگریست و از این رو جریان مستمر اطلعات از دورن و برون سازمان منجر به نوآوری خواهد شد. در پژوهش حاضر، رابطه بین یادگیری سازمانی و تفکر استراتژیک در شهرداری ها بررسی شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی است که به شیوه پیمایشی اجرا گردیده و جامعه آماری آن، شامل کارکنان و مدیران بودند. از جامعه آماری پژوهش، ۳۴۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه از طریق فرمول کوکران جهت مطالعه انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه " یادگیری سازمانی" و " تفکر استراتژیک" بود که برای برآورد روایی آنها از روش تحلیل محتوایی و اعتبار پرسشنامه های یادگیری سازمانی و نوآوری دانشگاهی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۹۳ و ۰/۹۵ بدست آمد. در تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل تحلیل عاملی و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین یادگیری سازمانی و تفکر استراتژیک ارتباط معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، تفکر استراتژیک ، یادگیری سیستمی