تغییرات اقلیمی و شاخص های انرژی

با توجه به کمبود منابع انرژی و نیاز روز افزون به استفاده از آن در جوامع ، بکارگیری روشهایی که بتوان همزمان با رشد اقتصادی ، بهرهوری منابع انرژی و استفاده بهینه از آنها را افزایش داد، ضروری می باشد. لذا تدوین استراتژی ها و سیاست های مناسب با در نظر گرفتن معیارهای پیش بینی آینده و تدوین برنامه های متناسب با آن به منظور استفاده و تخصیص بهینه انرژی ، کمک به رقابت پذیری انرژی همراه با توجه به مسائل زیست محیطی انرژی بسیار حائز اهمیت است . از اینرو، تدوین معیارها و شاخص های ارزیابی انرژی در راستای تبیین وضع موجود و وضع مطلوب آینده، سیاست گذاری و هدایت این شاخص ها در چارچوب این سیاست ها، در برنامه ریزی انرژی کشورها از اهمیت ویژهای برخوردار است . از طرفی مقایسه این شاخص ها در گذشته و حال، پیش بینی وضعیت آنها در آینده و نیز مقایسه آنها با کشورهای دیگر، می تواند سیاستگذاران را در تدوین برنامه انرژی کشور به لحاظ تخصیص منابع یاری نماید. ارزیابی عملکرد بخش انرژی در محورهای امنیت عرضه انرژی ، کمک به رقابت پذیری صنعتی ، کشاورزی و تجاری ، تسهیل رشد اقتصادی پایدار، کاهش فقر انرژی ، دسترسی کلیه خانوارها به انرژی مورد نیاز، بهینه سازی و افزایش کارایی مصرف انرژی و کاهش انتشار آلایندههای زیست محیطی قابل توجه است . در ارتباط با هر یک از این محورها می توان شاخص هایی را به منظور تراز کردن دو بخش عرضه و تقاضای انرژی چه در سطح ملی و چه در سطوح بین المللی ارائه داد که در این مقاله به آنها پرداخته شده است و تبیین این شاخص ها به درستی ، می تواند موجبات تدوین برنامه ریزی های مناسب تر را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، اقلیم ، اقتصادی ، محیط زیست