ارزیابی عوامل تدریس اثربخش در مدارس ایران (مطالعه تحلیلی: اسنادی ۵۰ ساله (۱۳۵۰-۱۴۰۰ خورشیدی))

تدریس به عنوان یکی از حرفه های موثر همیشه زمینه مهمی برای ایجاد و رشد خلاقیت حرفه ای و فردی آموزگاران و تعلیم دهندگان با ذوق و با انگیزه بودن است و این حالت همچنان وجود دارد. (۱) خلاقیت در تدیس هر چقدر شرایط محدود باشد باز اثرات مفید خود را خواهد گذاشت بنابراین یکی از عوامل موفقیت حرفه ای محسوب می گردد (۲) در یک جامعه مبتنی بر دانایی خلاقیت و نوآوری یک شایستگی بسیار مهم است. ولیکن در جوامعی نظیر ما که درگیر کلیشه ها و سنت های بعضا مردود علمی می باشند می بایست ارزیابی کرد که آیا آموزگاران امروز حاضر به گذر از کلیشه های و روش های سنتی هستند؟ (۳). بدون شک در شرایط نوین اقتصادی، نوآموزی در گروی تلاش هم افزایانه تیم های پیشرو از میان نیروهای خلاق حاصل می گردد (۴).خلاقیت پدیده ای عمیقا اجتماعی است و عمده ترین ایده های خلاق از میان حلقه های خلاق و با همیاری و همکاری پدید می آید. متاسفانه تعداد کمی از مدارس در کشور ما وجود دارند که به دانش آموزان یاد بدهند تا به خلق ایده و دانش بپردازند (۵). مک لولین و لی(۶) اعتقاد دارند که هدف نمایی آموزش و یادگیری برانگیختن پتانسیل های یادگیرندگان برای خلق و تولید ایده ها، مفاهیم و دانش است.برای نیل به این هدف لازم است معلمان مجموعه تجارب یادگیری معنی داری را تدارک ببینند که از طریق آنها خلاقیت دانش آموزان شکوفا گردد. در این میان معلمان می توانند با تشویق، شناسایی و تقویت خلاقیت یادگیرندگان، نقش مهمی ایفاء نمایند (۷).

کلیدواژه ها:

تدریس ، ندارس ایران ، اسناد ۵۰ ساله