بررسی اثر عوامل شغلی و سازمانی بر سلامت روان کارکنان

در عصر حاضر مهمترین منبعی که سازمانها برای رقابت در محیط متلاطم و بیثبات در اختیار دارند، نیروی انسانی کارآمد و متخصص است. یکی از عواملی که تاثیر بسیار زیادی بر کارایی و اثربخشی کارکنان دارد؛ موضوع سلامت کارکنان هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی و روان میباشد. بر همین اساس، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر عوامل شغلی و سازمانی بر سلامت روان کارکنان است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان رسمی دانشگاه بیرجند است که از بین آنها ۱۸۳ نفر براساس فرمول کوکران و با استفاده از نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه سلامت روان پارک و جونگ جانگ (۲۰۱۵)، عوامل شغلی مدل هاکمن و اولدهام (۱۹۸۰) و عوامل سازمانی مدل قدمپور (۱۳۹۴) که روایی آنها توسط نخبگان و صاحبنظران امر مورد تایید قرار گرفت، استفاده شده است. همچنین، پایایی پرسشنامه سلامت روان با استفاده از آلفای کرونباخ ۰/۸۵۰، پرسشنامه عوامل شغلی ۰/۸۵۵ و پرسشنامه عوامل سازمانی ۰/۸۹۱ محاسبه گردید که نشان از قابلیت اعتماد بالا به هر سه پرسشنامه دارد. درنهایت، داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن است که از بین عوامل شغلی (تنوع مهارت، هویت شغل، اهمیت شغل، خودمختاری و بازخورد) و عوامل سازمانی (سبک مدیریت، شرایط کار، جو سازمان و کیفیت روابط بین فردی)، تنها عامل کیفیت روابط بین فردی بر سلامت روان کارکنان در دانشگاه بیرجند اثر معناداری نمی گذارد و مابقی عوامل اثر مثبت و معناداری بر روی بر سلامت روان کارکنان در این دانشگاه دارند.