مدارس هوشمند و بررسی موانع استقرار هوشمندسازی مدارس

ورود به عصر اطلاعات و رواج فناوری های مبتنی بر وب، موجب شکل گیری مشاغل جدیدی شده است که به دانش و مهارت های رایانه ای نیاز خواهند داشت. ورود به این عرصه به نوع جدیدی از آموزش نیاز دارد که با آموزش سنتی که به طور عام امروز در مدارس ایران رایج است، همخوانی ندارد. مدارس هوشمند یکی از طرحهای آموزشی فناوری اطلاعات و ارتباطات است که برای ابداع فرآیندهای یاددهی - یادگیری در جهان و به منظور ارتقای کیفیت فرآیند تعلیم و تربیت، با بهره گیری هوشمندانه از نهاد رسانه به وجود آمده اند. در این گونه مدارس نسبت به توانایی ها و ویژگی های دانش آموزان منعطف عمل می کنند و یادگیرندگان را به سازگار کردن خود با ملزومات از پیش تعیین شده وادار نمی کنند، این مطلب تفاوت بین روشهای آموزشی مدرن و سنتی را نمایان می کند. به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس موجب تحول در سیاست های سنتی، مفاهیم سوادآموزی، نقش معلم و دانش آموز، روش های ارزشیابی، روش های تدریس و تعامل معلم و دانش آموز شده است. تبیین مفهوم مدارس هوشمند و بررسی موانع استقرار هوشمندسازی مدارس لازم وضروری به نظر می رسد. لذا در این تحقیق به مطالعه مفهوم مدارس هوشمند، اهداف و ضرورت استقرار مدارس هوشمند، پیشینه تحقیق و موانع استقرار هوشمندسازی مدارس پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدارس هوشمند ، استقرار مدارس هوشمند ، موانع استقرار هوشمندسازی مدارس