سنجش سواد اطلاعاتی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز سمیرم، شهرضا و اصفهان بر اساس استانداردهای سواد اطلاعاتی برای دانشجویان آموزش عالی (ACRL)

هدف: پژوهش حاضر به منظور سنجش و بررسی وضعیت مهارت­های سواد اطلاعاتی واقعی و پایه دانشجویان دانشگاه پیام­ نور در رابطه با متغیرهای معدل و میزان دسترسی به رایانه انجام گرفته است. روش پژوهش: پژوهش به شیوه پیمایشی، توصیفی انجام شده و جامعه آماری شامل ۳۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه­های پیام نور مرکز سمیرم، شهرضا و اصفهان بوده­اند. نمونه­گیری به شیوه خوشه­ای تصادفی بوده ­است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه سواد اطلاعاتی است که داورپناه و سیامک (DAS) آن را طراحی کرده­اند. در پژوهش حاضر آلفای کرونباخ به دست آمده ۷۹/۰ بوده­است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده­است. یافته­ها: یافته های پژوهش نشان می دهند که نمره کل یک دانشجوی با سواد اطلاعاتی ۸۷ و نقطه ۵۰ درصدی آن ۵/۴۳ بوده است. نمره کل نمونه­های مورد بررسی در مهارت­های سواد اطلاعاتی ۱۰/۲۰ با انحراف معیار ۶۲/۵ بوده ­است که فقط دو نفر از کل نمونه حائز نمره ۵۰ درصدی شده­اند. نمونه مورد بررسی در استانداردهای سوم و چهارم عملکرد نسبتا بهتری داشته­اند و پایین­ترین نمره میانگین مربوط به استاندارد پنجم (دانشجوی باسواد اطلاعاتی بسیاری از موضوعات اقتصادی، حقوقی و اجتماعی مربوط به استفاده از اطلاعات را درک می­کند و با رعایت اصول اخلاقی و قانونی به اطلاعات دسترسی می­یابد و از آن استفاده می­کند) یعنی ۴۹/۳ بوده­ که نشان­گر بی توجهی دانشجویان به رعایت حقوق معنوی مولفین است. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در کل سطح سواد اطلاعاتی واقعی دانشجویان بسیار پایین­تر از نصف نمره پرسش نامه است و دانشجویان در هیچ کدام از استانداردهای تعریف شده حائز نمره مطلوبی نشده­­اند و آموزش­های دانشگاهی و حضور در دانشگاه تاثیری در افزایش سطح سواد اطلاعاتی پایه دانشجویان نداشته­است.

کلیدواژه ها:

سواداطلاعاتی ، استانداردهای (ACRL) ، مهارت های سواداطلاعاتی ، دانشجویان دانشگاه پیام نور