بررسی میزان آمادگی دانشجویان دانشگاه ارومیه برای شرکت در نظام یادگیری الکترونیکی

هدف: یادگیری الکترونیکی یکی از مطرح­­ترین محیط­های یادگیری در عصر اطلاعات محسوب می­شود. با وجود غلبه­ی یادگیری الکترونیکی در محیط­های آموزشی، آمادگی یادگیرنده برای این محیط جدید به ندرت ارزیابی شده است، اما با توجه به این که فراگیران شامل کسانی هستند که ممکن است تجربه­ی شرایط یادگیری آنلاین را نداشته باشند؛ اطلاع از آمادگی آنان به عنوان مهم­ترین عناصر سیستم آموزشی که نقش محوری را در این سیستم دارند جهت پیاده سازی و اجرای موفقیت آمیز چنین روشی ضروری می­نماید، لذا پژوهش حاضر در راستای  جامه­ی عمل پوشاندن به چنین ضرورتی صورت گرفته و با هدف بررسی میزان آمادگی دانشجویان دانشگاه ارومیه برای شرکت در نظام یادگیری الکترونیکی طراحی گردیده است. روش پژوهش: پژوهش توصیفی- پیمایشی حاضر بر روی ۳۲۷ نفر از دانشجویان دانشگاه ارومیه در نیمسال دوم سال تحصیلی۹۰- ۱۳۸۹ که با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای و از طریق جدول مورگان انتخاب شدند، انجام گرفت. میزان آمادگی دانشجویان برای یادگیری الکترونیکی با استفاده از پرسشنامه استاندارد سنجیده شد.­ تحلیل­های آماری مورد استفاده در این پژوهش، آمار توصیفی و استنباطی (جدول فراوانی، نمودار ستونی، میانگین و انحراف استاندارد، آزمون خی دو تک نمونه­ای، کروسکال والیس و آزمون یومن ویتنی) بود. یافته ها: یافته­های پژوهش نشان داد که دانشجویان دانشگاه ارومیه برای شرکت در یادگیری الکترونیکی از آمادگی در سطح متوسط برخوردار هستند. نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل نتایج مشخص کرد که بین میزان آمادگی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد برای شرکت در یادگیری الکترونیکی تفاوت معناداری وجود دارد، اما در مورد بقیه­ی سوال­ها (تفاوت میزان آمادگی دانشجویان با توجه به جنسیت و دانشکده­ی محل تحصیل آن­ها) تفاوت معنادار نبود. همچنین نتایج نشان داد که دانشجویان دانشگاه ارومیه از نظر دسترسی به تکنولوژی مورد نیاز و انگیزه­ی شرکت در یادگیری الکترونیکی در سطح عدم آمادگی هستند. در نهایت پیشنهادهایی برای بهبود آمادگی دانشجویان برای شرکت در یادگیری الکترونیکی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، آمادگی یادگیری الکترونیکی ، دانشجویان دانشگاه ارومیه ، آمادگی دانشجویان