مقایسه تبخیر تعرق واقعی حاصل از داده های سنجش از دور با بهره گیری از روش گرام اشمیت و الگوریتم سبال با داده های لایسیمتری (مطالعه موردی؛ شرکت کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر)

یکی از مولفه های مهم در معادله ی بیلان آب تبخیر تعرق می باشد که اهمیت به سزایی در مدیریت منابع آب دارد. هم چنین در علوم مختلف تلاش بر این است که روش های سخت افزاری به نرم افزاری تبدیل شوند. یکی از روش های نرم افزاری تعیین تبخیر تعرق واقعی استفاده از سنجش از دور و بهره گیری از تصاویر ماهواره ای می باشد. با توجه به اهمیت میزان تبخیر تعرق واقعی در تخصیص منابع آب در تحقیق حاضر با استفاده از تصاویر ماهواره های لندست ۸ (دارای تفکیک مکانی مناسب) و مودیس (با تفکیک زمانی مناسب) میزان تبخیر تعرق واقعی نیشکر در کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر تعیین و با مقادیر حاصل از لایسیمتر مقایسه گردید. بدین منظور ابتدا تصاویر لندست ۸ و مودیس به روش گرام اشمیت در بازه ی زمانی ۱۶ روزه ادغام و میزان تبخیر تعرق واقعی نیشکر با استفاده از الگوریتم سبال برآورد گردید. هم چنین میزان تبخیر تعرق واقعی با استفاده از تصاویر لندست ۸ و الگوریتم سبال نیز به دست آمد و در نهایت نتایج دو روش با روش لایسیمتری و با یکدیگر مورد مقایسه آماری قرار گرفتند. مقایسه نتایج نشان دادند که میانگین تفاضل مطلق بین تبخیر تعرق واقعی روش تلفیق تصاویر و لایسیمتر ۵۵/۰ میلی متر در روز، این شاخص بین تبخیر تعرق واقعی تصاویر ماهواره ای لندست به صورت مجزا و لایسیمتر ۰۶۳/۰ میلی متر بر روز و مقدار میانگین تفاضل مطلق دو روش سنجش از دور ۵۸/۰ به دست آمد. هم چنین در سطح پنج درصد تفاوت معناداری بین دو روش سنجش از دور ملاحظه نگردید.

کلیدواژه ها:

الگوریتم سبال ، تبخیر تعرق واقعی ، روش گرام اشمیت