بررسی عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی مدل های ستون تجربی انتقال آلاینده از دیدگاه محلی و منطقه ای

شناسایی پیچیدگی در مدل های جایگزین ستون تجربی انتقال آلاینده منجر به انتخاب مدل بهینه و بهترین برآورد از پارامتر می گردد و از عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی و نتایج غیر صحیح جلوگیری می نماید. در این مطالعه جهت بررسی عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی در مدل های ستون تجربی چهار مدل مفهومی مختلف با درجه های پیچیدگی متفاوت شامل: مدل های تعادلی کانوکشن-دیسپرژن، CDE۱ (ساده ترین مدل با یک پارامتر) و CDE۲ ، مدل های غیر تعادلی متحرک- غیر متحرک، MIM۱ و MIM۲(پیچیده ترین مدل با چهار پارامتر)، با دو وضعیت سرعت جریان بالا q۳۶.۷ و سرعت جریان پایین q۲.۷۱ از منابع استفاده گردیده است. آنالیز مدل های جایگزین ستون تجربی از طریق چهار روش: ۱- امتیازدهی به مدل ها بر اساس RMSE . ۲- ارزیابی احتمال مدل های جایگزین از طریق روش معیارهای انتخاب مدل( AIC، AICC، BIC و KIC) ۳- ارزیابی احتمالات مدل از طریق میانگین حسابی یا AME با روش مونت کارلو و ۴- روش برآورد احتمالات مدل از طریق میانگین هارمونیک یا HME از طریق زنجیره مارکوف مونت کارلو ( MCMC) دارای یک توسعه تدریجی از دیدگاه محلی به سمت دیدگاه منطقه ای می باشد. نتایج نهایی در ارزیابی مدل ها نشان می دهد که امتیاز بندی مدل ها در روش های محلی با روش های منطقه ای متفاوت هستند. در یک نتیجه گیری کلی پیچیدگی در وضعیت سرعت جریان بالا تا حد مدل MIM۱ و در وضعیت سرعت جریان پایین تا حد مدل CDE۲ کافی می باشد و پیچیده کردن مدل های انتقال بیشتر از این حد منجر به افزایش عدم قطعیت مدل می گردد.

کلیدواژه ها:

پیچیدگی مدل ، عدم قطعیت مدل ، ستون تجربی ، مدل انتقال آلاینده ، دیدگاه محلی و منطقهای