اثر نوع فرمولاسیون و سطوح مختلف پروتئین خوراک بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه‎های گوشتی

اثر نوع فرمولاسیون جیره (جیره دارای ذرت و کنجاله سویا یا جیره شاهد، جیره دارای گندم، جو و محصولات جانبی کشاورزی متعادل شده برای اسیدآمینه­های گوگرددار، لیزین و ترئونین کل و جیره‎ای مشابه جیره دوم با اسید آمینه های قابل هضم متعادل) و سطوح مختلف پروتئین جیره (مقدار توصیه شده توسط شرکت کاب، ۱۰ و ۲۰ درصد کمتر از آن) بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل ۳×۳ با ۴ تکرار و ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی بررسی شد. اثر نوع فرمولاسیون بر مصرف خوراک و وزن بدن معنی دار بود (۰۵/۰>P). مصرف خوراک و وزن بدن جوجه های مربوط به جیره با اسید آمینه کل متعادل کمتر از جیره شاهد (به ترتیب ۴۲۷۲ در مقابل ۴۴۴۵ گرم و ۲۱۵۶ در مقابل ۲۲۵۴ گرم) بود. اثر سطح پروتئین خام بر وزن بدن و ضریب تبدیل معنی دار بود (۰۵/۰>P). با کاهش سطح پروتئین جیره، وزن بدن از ۲۳۵۷ گرم به ۲۰۲۵ گرم کاهش و ضریب تبدیل از ۹/۱ به ۲/۲ افزایش یافت. درصد لاشه قابل مصرف و درصد سینه حاصل از جیره شاهد (به ترتیب ۷۶ و ۲۶ درصد) از دو نوع فرمولاسیون دیگر بالاتر بود (۰۵/۰>P). درصد ران، چربی محوطه شکمی و جیبلت حاصل از سطح پروتئین توصیه شده ( به ترتیب ۶/۲۰، ۱/۲ و ۸/۳)، از بقیه سطوح کمتر بود (۰۵/۰>P). بطورکلی، از نظر عملکرد استفاده از جیره مبتنی بر محصولات جانبی کشاورزی متعادل شده برای اسید‎های آمینه قابل هضم قابل توصیه بوده ولی کاهش سطح پروتئین جیره می تواند باعث کاهش عملکرد شود.

کلیدواژه ها:

اسیدآمینه قابل هضم ، اسیدآمینه کل ، سطوح پروتئین ، فرمولاسیون خوراک