طراحی، ساخت و بهینه سازی واحد آزمایشگاهی تراوش تبخیری برای جداسازی ترکیبات آلی فرار از محلول آبی

ترکیبات آلی فرار از جمله مهمترین آلاینده های آبی هستند که در غلظت های پایین نیز برای سالمتی انسان و محیط زیست خطر آفرین می باشند. اخیرا روش تراوش تبخیری برای جداسازی ترکیبات آلی فرار از آب در مقایر بسیار کم مورد توجه محققین قرار گرفته است. به دلیل اینکه که غلظت ترکیبات آلی فرار در آب در حد ppm است، استفاده از روشهای سنتی )مانند تقطیر و جذب سطحی( مقرون به صرفه نمی باشد. در این شرایط بهره گیری از روش تراوش تبخیری با توجه به هزینه کم فرآیند و با استفاده از غشای آب گریز بسیار مناسب است. در پژوهش حاضر یک واحد آزمایشگاهی برای انجام آزمایشات در فرآیند تراوش تبخیری طراحی و با استفاده از تجهیزات مورد نیاز ساخته شده است. به منظور دستیابی به بازده باالتر در جداسازی ترکیبات آلی فرار از آب، مشکالت عملیاتی موجود در ستاپ بر طرف شد. هم چنین با ارائه چند ایده تجربی مبتنی بر تکرار آزمایش در زمینه بهینه سازی سامانه آزمایشگاهی، سعی شده است تا الگویی قابل اجرا برای آزمایشات تراوش تبخیری در جهت جداسازی های آلی/ آبی ارائه شود.

کلیدواژه ها:

ترکیبات آلی فرار ، تراوش تبخیری ، سامانه آزمایشگاهی ، ضریب جداسازی ، غشا ، بهینه سازی.