تاثیر مقادیر نیتروژن بر صفات مورفولوژیک و عملکرد دانه گندم در شرایط متفاوت آبیاری

در یک پژوهش دو ساله مزرعه ای، روند رشد و عملکرد گندم تحت تاثیر کاربرد مقادیر نیتروژن در شرایط متفاوت آبیاری در دانشگاه شیراز در دو سال زراعی ۹۴-۱۳۹۲ بررسی شد. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش در مراحل گلدهی و رسیدگی در همه تیمارهای آبیاری به جز شرایط دیم، تیمار ۳۰۰ کیلوگرم نیتروژن درهکتار بیشترین ارتفاع بوته را داشت، درحالی که بیشترین ارتفاع بوته در شرایط دیم در همه مراحل رشدی از تیمار ۲۲۵ کیلوگرم نیتروژن درهکتار به دست آمد. در همه تیمارهای آبیاری به جز شرایط دیم، کرت های با سطوح بالاتر نیتروژن دارای شاخص سطح برگ بیشتری در همه مراحل بودند. با اعمال تنش خشکی و تشدید آن، مقدار نیتروژن کمتری برای رسیدن به بیشینه وزن خشک در هر زمان نیاز بود، به طوری که بیشترین وزن خشک نهایی در شرایط مطلوب، قطع آبیاری در مراحل پرشدن دانه، ظهور سنبله و تیمار دیم در هر دو سال به ترتیب مربوط به سطوح ۲۲۵، ۲۲۵، ۱۵۰ و ۷۵ کیلوگرم نیتروژن درهکتار به ترتیب برابر با ۱/۱۱۹۵، ۲/۱۱۱۵، ۱/۹۳۱ و ۶/۵۱۷ کیلوگرم درهکتار در سال اول و برابر با ۸/۱۰۱۵، ۹/۹۵۷، ۵/۷۹۱ و ۹/۳۸۹ کیلوگرم درهکتار در سال دوم بود. در هر دو سال بیشترین شاخص سبزینگی در شرایط دیم و کاربرد ۳۷۵ کیلوگرم درهکتار و بیشترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری مطلوب با کاربرد ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن درهکتار برابر با ۱/۵۶۸ و ۵/۴۵۴ کیلوگرم در هکتار به ترتیب در سال های اول و دوم مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

drought ، Height ، leaf area index ، rain fed ، Yield reduction