بررسی اثر دورهای مختلف آبیاری بر کیفیت تبدیل دانه ژنوتیپ های برنج هوازی در شمال خوزستان

به منظور بررسی اثر رژیم های مختلف آبیاری بر کیفیت تبدیل دانه ژنوتیپ های برنج آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (۱۳۹۳ و ۱۳۹۴) در مزرعه ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی شاوور وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل، چهار رژیم آبیاری (۱، ۳، ۵ و ۷ روزه) و ۱۲ ژنوتیپ برنج که به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرقتند بودند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد اثر برهمکنش بین ژنوتیپ و رژیم آبیاری در تمامی صفات معنی دار بود. به عبارتی، ژنوتیپ ها بسته به دور آبیاری، واکنش متفاوتی داشتند. بیشترین عملکرد دانه با متوسط ۱۰/۶۵۵۵ کیلوگرم در هکتار را رژیم آبیاری دوم و ژنوتیپ IR ۸۱۰۲۵-B-۳۲۷-۳ داشت. نسبت طویل شدن دانه در رژیم آبیاری چهارم و ژنوتیپ IR ۷۹۹۰۷-B-۴۹۳-۳-۱ بیشتر بود. بالاترین میزان آمیلوز و کمترین قوام ژل مربوط به رژیم آبیاری اول و ژنوتیپ های متحمل بود. دمای ژلاتینه شدن در رژیم آبیاری چهارم بالاترین مقدار و ژنوتیپ های IR ۸۰۵۰۸-B-۱۹۴-۳-B و IR ۸۱۴۲۹-B-۳۱ به ترتیب از بیشترین و کمترین میزان برخوردار بودند. غلظت ژل بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار (**۳۹۹/۰) را با نسبت طویل شدن دانه داشت. که می تواند از اهداف مهم در تحقیقات به نژادی و اصلاح ارقام باشد.

کلیدواژه ها:

رنگ ، آمیلوز ، ژل ، کمیت ، کیفیت