تاثیر محلول پاشی روی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا

به منظور بررسی اثر محلول پاشی روی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در منطقه رودسر استان گیلان در سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی، چهار سطح کودی شامل شاهد (صفر)، ۳۰ ، ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار (از نوع کود اوره) و عنصر روی در چهار سطح شامل شاهد، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ لیتر فوسین روی ۷۰ درصد در هکتار بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که مقادیر کود نیتروژن بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن ۱۰۰ دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته و طول غلاف اثر معنی دار داشت. در این آزمایش اثرعنصر روی بر تعداد غلاف در بوته، وزن ۱۰۰ دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، ارتفاع بوته و طول غلاف معنی دار بود. همچنین تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن ۱۰۰ دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت تحت تاثیر برهم کنش سطوح مختلف کود نیتروژن و عنصر روی معنی دار بود. تیمار۹۰ کیلو گرم نیتروژن در هکتار و مصرف ۵/۰ لیتر روی در هکتار بیشترین عملکرد (۵۹۰۲ کیلوگرم در هکتار) را نشان داد که با ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و ۵/۰ لیتر در هکتار روی در هکتار (۵۶۸۲ کیلوگرم در هکتار) تفاوت معنی دار نداشت. بنابراین می توان تیمار۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و ۵/۰ لیتر در هکتار روی را به عنوان بهترین گزینه مدیریت کود روی و نیتروژن برای سویا در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

روی ، سویا ، شاخص برداشت ، طول غلاف ، محلول پاشی