بررسی موانع ارتقاء زنان به سطوح بالای مدیریت در سازمانهای دولتی استان فارس

جوامعی که بتوانند در جهت رسیدن به توسعه و پیشرفت از نیروی انسانی به بهترین نحو استفاده کنند، زودتر و سریعتر به موفقیت نائل می شوند. زنان از لحاظ وضعیت تحصیلات و دانش و ظرفیت های بالقوه ای که دارند می توانند در شرایط کنونی با توجه به توانایی های که دارند زمینه ساز تحول درسازمان ها باشند (مشبکی و اسدی فرد، ۱۳۸۸ )هدف از این مقاله بررسی موانع ارتقاء زنان به سطوح بالای مدیریت در سازمان های دولتی استان فارس می باشد. .جامعه آماری این تحقیق شامل دو قسمت می باشد. جامعه آماری نخست، خبرگانی است که در زمینه موانع ارتقاء زنان صاحب نظر می باشند و در نهایی سازی شاخص ها نقش خبره را بر عهده داشتند..جامعه آماری دوم: جامعه آماری این پژوهش شامل زنان سازمان های دولتی استان فارس می باشد. در این پژوهش: دو مرتبه نمونه گیری قضاوتی هدفمند انجام شد. در این پژوهش ۱۰ نفر به عنوان خبره برای دور نخست دلفی برگزیده شدند. و دور دوم، سوم و چهارم نیز با ۱۰ نفر خبره انجام شد. ابتدا برای انتخاب خبرگانی که برای انجام دورهای دلفی و بررسی میزان اهمیت هر یک از موانع ارتقاء زنان در سازمان های دولتی استان فارس و در مرحله دوم برای اولویت بندی موانع ارتقاء پرسشنامه را تکمیل کردند.همچنین برای سنجش روایی و پایایی پرسشنامه نیز از خبرگان استفاده شده است. نتایج نشان داد که عامل سازمانی و فرهنگی بیشترین تاثیر را در عدم ارتقاء زنان به سطوح بالای مدیریتی عنوان شده است و عامل فردی در رده بعدی تاثیر گذاری قرار دارد اما عامل اجتماعی دارای کمترین تاثیردر عدم ارتقاء زنان به سطوح بالای مدیریتی معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

ارتقاء زنان ، عوامل فرهنگی ، عوامل سازمانی ، عوامل فردی ، موانع مدیریتی