طراحی زنجیره تامین بر اساس برنامه ریزی تصادفی دومرحله ای میانگین- ارزش در معرض خطر شرطی با امکان تجهیز تامین کنندگان در شرایط اختلال

تخصیص مکان در طراحی یک زنجیره تامین به دلیل هزینه بری بالا، عدم امکان تغییر و دامنه تاثیر آن بر سایر تصمیم ها و فعالیت ها، یک تصمیم سطح استراتژیک می باشد و انتخاب تامین کنندگان و سیاست های تولید و حمل ونقل در سطح تاکتیکی جای می گیرد. ادغام سطوح مختلف تصمیمات در زنجیره تامین به کاهش هزینه های کلی و بهبود عملکرد آن کمک می کند. برای این منظور در پژوهش حاضر یک مدل تصادفی دومرحله ای میانگین- ارزش در معرض ریسک شرطی برای تخصیص مکان و محاسبه جریان مواد و کالاهای ساخته شده یک زنجیره تامین چندمحصولی-چندسطحی مورداستفاده قرار می گیرد. در این مدل، توزیع کنندگان و تامین کنندگان با امکان اختلال مواجه هستند و برای جلوگیری از اختلال در تامین کنندگان می توان آن ها را با صرف هزینه، مورد تجهیز قرار داد. منابع عدم قطعیت در مدل شامل هزینه های حمل ونقل، تقاضای مشتریان نهایی و احتمال اختلال در مراکز توزیع و تامین کنندگان می باشد. مدل پژوهش از ارزش در معرض ریسک شرطی به همراه ضریب ریسک گریزی برای کنترل ریسک ناشی از فاصله گرفتن زیاد از مقادیر مورد انتظار استفاده می کند. مدل طراحی شده در نهایت به کمک شبیه سازی مونت کارلو به یک برنامه ریزی خطی تک سطح تبدیل می گردد. در پایان ضمن یک مثال عددی، به پیاده سازی مدل و تحلیل حساسیت آن اقدام می گردد.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، برنامه ریزی تصادفی دوسطحی ، ارزش در معرض ریسک شرطی ، امکان اختلال