استفاده از مصالح بومی در تکنولوژی های نوین ساختمانی

در این پژوهش امکانسنجی کاربرد و استفاده از مصالح بومی و دسترس برای تلفیق با تکنولوژی روز و معماری مدرن و امروزی مورد ارزیابی قرارگرفته است . این تحقیق با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی از نوع کیفی دنبال شده به گونه ای که از جنبه هدف کاربردی باشد؛ بدین شکل که در ابتدا به بررسی ماهیت معماری و مصالح گذشته پرداخته شده و سپس راهکارهایی جهت معاصرسازی آنها ارائه شده و مطابق ساختار مصالح بومی نمونه های اجراشده از آن در معماری معاصر تحلیل شده است . روشهای مورد بررسی در این پژوهش برای ترکیب ماهیت مصالح بومی با تکنولوژی به سه بخش تقسیم شده که شامل : تغییر در ساختار مواد شکل دهنده مصالح ، تغییر در فرم و شکل بخش های مختلف مصالح و تغییر در حالت یا محل استفاده مصالح است . بر اساس نتایج این تحقیق با کاربرد مصالح بومی از قبیل خاک، سنگ ، انواع آجر و چوب در شکل و فرمهای جدید و یا ایجاد تغییراتی در روند تولید و در تلفیق با معماری مدرن، علاوه بر کاهش هزینه تولید مصالح غیربومی می توان از نظر فنی به مزایای قابل توجهی دست یافته و از نظر محیط زیستی نیز آلودگی و آسیب کمتری در روند تولید مصالح ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

مصالح بومی ، معاصر سازی ، معماری بومی ، معماری ایرانی ، تکنولوژی .