مروری بر ویژگی های عملکرد دمای پایین چسباننده قیری اصلاح شده با پلی اتیلن
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، شهرسازی، محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 39 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_1551
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
ویژگی عملکردی چسبانندههای قیری اصلاح شده با پلی اتیلن (PE) در دمای پایین مدتهاست که یک موضوع بحث برانگیز و چالشی بوده است . به منظور درک بهتر خواص ضد ترکخوردگی در دمای پایین چسباننده قیری اصلاح شده با پلی اتیلن ، مکانیسم ترکخوردگی در دمای پایین قیر اصلاح شده با پلی اتیلن و روشهای ارزیابی خواص دمای پایین موجود در ابتدا بررسی شد. ضمن اینکه عواملی که بر عملکرد دمای پایین چسباننده قیری اصلاحشده با پلی اتیلن تاثیر می گذارند، به طور جامع مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از سوی دیگر وضعیت قابلیت عملکرد در دمای پایین و روشهای ارزیابی مخلوط آسفالتی اصلاحشده با پلی اتیلن و همچنین عواملی که بر عملکرد دمای پایین مخلوط آسفالتی اصلاح شده با پلی اتیلن تاثیرگذارند، مورد بحث و بررسی قرار گرفت . مشخص گردید که ذرات پلی اتیلن یا فیبر به عنوان »پل « عمل می کنند که می تواند از انتشار ترکها جلوگیری کند و منجر به بهبود ویژگی های چسباننده قیری در دمای پایین شود. خواص چسباننده قیری اصلاح شده با پلی اتیلن در دمای پایین به شدت به خواص قیر پایه و اساسا پلی اتیلن و محتوای آن وابسته است که بر تعامل بین پلی اتیلن و قیر پایه غالب است . علاوه بر این موضوع، مخلوط آسفالتی اصلاح شده با پلی اتیلن عملکرد دمای پایین بهتری نسبت به مخلوط آسفالتی پایه بر اساس روشهای ارزیابی خواص دمای پایین موجود نشان داد. خواص دمای پایین چسباننده قیری اصلاح شده با پلی اتیلن بدتر از چسباننده قیری اولیه است . اعتقاد بر این است که دلیل این پدیده روشهای ارزیابی نادرست موجود در عملکرد ضد ترک در دمای پایین چسباننده قیری اصلاحشده با پلی اتیلن است . بنابراین لازم است روشهای کامل تر و جامع تری برای ارزیابی خواص دمای پایین چسباننده قیری اصلاحشده با پلی اتیلن برای جامعه آسفالت اصلاح شده با پلی اتیلن بررسی گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا خاکباز
گروه راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران